Χρόνια Πολλά

Πίστευα

Ότι μπορώ

Μα

Περιέργως

Όχι

Λοιπόν

Από εδώ

Χρόνια 

Πολλά

Γλυκιά μου

Κι ας μην

Πιθανότατα

Ότι για σένα

Μιλώ

Καταλάβεις

Όχι, Δεν

Το μήνυμα
Που κάθε
Τέτοια μέρα
Έστελνα
Εφέτος δεν

Όμως
Θαρρώ
Με άλλο
Νόημα
Θα φτάσει

Όπως Και Να Έχει

Λατρεύω
Τις φωτογραφίες σου
Που 
Εν γνώσει σου
Ή
Εν αγνοία σου
Έχω

Γίνεται;

Ερώτηση:
Γίνεται
Ένα τηλεφώνημα
Να σου φτιάξει 
Τη μέρα;
Απάντηση:
Γίνεται!

Καλά
Χριστούγεννα!

Εκκινώντας Από Τα Ενύπνια

Πώς να παλέψω
Με τις σκιές
Των εραστών σου

Εν Ενυπνίω Σήμερα Η . . .

Ήλθες, καλ' επόησας, εγώ δε σ' εμαόμαν. 

Ον δ' έψυξας εμάν φρένα καιομέναν πόθω. 

[Ήρθες· καλά έκανες, κι εγώ σε λαχταρούσα. 

Και την ψυχή μου δρόσισες που καίγεται από πόθο.]

 

Σαπφώ.

Τι Μας Επιτρέπει

Το ότι δεν διαλέγουμε
Ποιον θα αγαπήσουμε
Είναι
Που μας επιτρέπει
Να διαμαρτυρόμαστε
Για έρωτες
Που αποτυγχάνουν

Μικρή Και Τριανταφυλλένια

Κάποτε
Στα έστελνα
Και δεν
Αντιδρούσες
Τώρα
Θα τα ανεβάζω
Και θα
Αγνοείς

Ασυμφωνία

Εγώ
Ασπάζομαι
Το ναι
Κι εσύ
Φιλάς
Το όχι

Αιφνιδίως Εσύ

Και αυτό
Θα περάσει

Για Αλλού

Ψιλή
Λεπτή
Μακρυμαλλούσα

Όμορφη

Κάθε πρωί
Στη στάση
Του λεωφορείου

Ένα Τραγούδι

Όλο το απόγευμα

Το είχα

Στο μυαλό μου

Λοιπόν:

Τρεις Τελίτσες

"Καλημέρα.
Ευχαριστώ πολύ . . ."
Απάντησα
Και στις τρεις
Τελίτσες
Τα έκλεισα όλα
Δίχως
Φυσικά
Να ελπίζω
Ότι
Θα καταλάβεις

Σαν Σήμερα Το 2012

Δεν θέλω
Να συνεχίσω
Αυτό το άθλιο
Παιχνίδι
Του “θέλω – δε θέλω”
Κουράστηκα
Απαύδησα

Σαν Σήμερα Το 2011

Χαίρομαι για αυτό
Που συμβαίνει
Και δεν θλίβομαι
Για αυτό που
Δεν θα συμβεί

Αυτοτροφοδότηση:

Το σύνηθες επί
Ανεκπλήρωτων 
Ερώτων

Σεβασμός

Μέγεθος
Ευθέως
Ανακλώμενο

Σήμερα

"Είδα τα μάτια σου κλαμένα, καλή μου, 
και πόνεσ’ η ψυχή μου."

Ο Κόμπος Στο Χτένι

Όταν ο κόμπος
Φτάσει
Στο χτένι
Δεν αναθεωρείς
Τις επιλογές σου
Τις υποστηρίζεις

Πλέον

Συμπαθώ
Αντιπαθώ
Ένα και
Το αυτό

Για Λίγο Ακόμα [ή Αφού]

Αφού 
Το μόνο που μου
Επιτρέπεις
Είναι να κλέβω
Θα κλέβω!

Διαβεβαίωση

Δεν υπάρχει
Οδοστρωτήρας
Που θα τα
Κατάφερνε
Καλύτερα
Από εσένα

Άλλη Μία [Όγδοη]

Όταν
Το αυτονόητο
Για εσένα
Απέχει
Από των
Άλλων
Το πρόβλημα
Το έχεις
Εσύ

[Έβδομη] Διαπίστωση

Η τύχη δεν είναι
Απορρυπαντικό
Να καθαρίσει
Για 'σένα

Σε Μία 3Α

Πόσο θαρρείς
Αξίζει
Ένα σου
Χαμόγελο

Ευτυχής που

Μπορώ ακόμα

Να πικραίνομαι

Κ. Εν Ενυπνίω

Επιβλητική
Εμφάνιση

Ροζ πουκαμισάκι
Κοντό μαλλί

Κατευθείαν
Από τη
Δεκαετία
Του 80

Πρόβλημα [Που Δεν Θα Έπρεπε]

Πώς να ζήσει κανείς
Ένα Σαββατοκύριακο
Με μία καλημέρα

Άμα Πια!

Για τη χάρη σου
Δεν έχω
Να καταθέσω
Τίποτα
Για το αντίθετο
Πολλά

Παρομοίωση

Ο έρωτας
Είναι (και) σαν
Τα τυχερά
Παιχνίδια
Πάντοτε
Πρέπει
Να του έχεις
Μια πορτούλα
Ανοιχτή

Πικρή Αλήθεια

Πως μπορώ
Να διαμαρτυρηθώ
Για το ότι
Δεν μου δίνεις
Κάτι
Που δεν έχεις

Serenata

Χτύπησα
Μπήκα
Την άφησα
Στο γραφείο σου
Δε μίλησα
Βγήκα

Το μυαλό μου
Σκόρπισε

Mea Culpa

Εις ώτα
Μη ακουουσών
Ψιθύρισα

Μεγέθη

Πως να πάρεις
Την παστούλα
Όταν ονειρεύτηκες
Την τούρτα

Σταμάτα ("Πιπινιός")

Με πέντε
Έτρωγα
Εσύ
Με έτρωγες

Γρίφος

Αυτό που
Σαν σήμερα
Επιθυμούσα
Σήμερα
Θα ήθελα
Να αποφύγω

Κατάληξη

Τα δύσκολα
Εύκολα
Το όλον
Ουδέν

Εχθές: 11:30

Ω ψυχούλα μου
Πόσο με στόλισες
Με άσπρα
Και με μαύρα

Μη

Μη τα βάζεις
Με τον απέναντι
Που δεν
Ανακάλυψε
Μα
Με τον εαυτό σου
Που δεν
Αποκάλυψε

Όμως

Ολίγιστος ήμουν
Ολίγιστος έμεινα

Η μέγιστη εσύ

Ξεκίνησες
Να μικραίνεις

Αφιέρωση

Σε μία

Που σήμερα

Απουσίασε:

Άξια

Την αδιαφορία
Δεν στη χάρισα
Την κέρδισες

Απορία (Δεν Θα Έπρεπε)

Γιατί
Τόσο
Πολύ
Με πείραξε
Που εχθές
Σε είδα
Να καπνίζεις

Αχ!

Αχ και να μπορούσα
Όπως τα σκέφτομαι
Να σου τα ομολογούσα

 

Λεπτομέρειες

Στο όνομά σου
Άφησα
Μια αράχνη
Να ζήσει

Εν Αθήναις

Εικοσιένα
Μήνες μετά
Συναντηθήκαμε
Φάγαμε
Ήπιαμε
Συζητήσαμε
Περπατήσαμε
Συνταξιδέψαμε

Ένα κομμάτι
Ευτυχίας

Γνωρίζω

Αν σε αγκάλιαζα
Σε φιλούσα
Το πιθανότερο
Δεν θα σου
Περνούσαν
Πονοκέφαλος
Και ίλιγγοι
Μα εγώ
Θα πετούσα

Ταλέντο

Ένα ταλέντο
Να χαραμίζω
Δεκαετίες 
Για συγκεκριμένες
Γυναίκες
Το έχω

Χαρακτήρας

Σκότωσες
Την έλξη
Αντίκρισα
Τον χαρακτήρα σου
Απογοητεύτηκα

Κι Ας Λένε Τα Τραγούδια

Ας κάνουμε
Τα όνειρα
Πραγματικότητα
Φύγε
Και από αυτά
Φύγε

Βαδίζοντας Προς Εκείνη

Περίμενα
Να αντικρίσω
Έναν ωκεανό
Και βρήκα
Μια λιμνούλα

Στην Κορυφή

Ξινή
Ξινότερη
Ξινότατη
Χ.

Επί Της Οδού Π.

Περπατούσες
Μιλούσες
Στο κινητό
Ακίνητος
Σε φωτογράφισα

Canzone Per Te

Που χάνεσαι
Τα Σαββατοκύριακα
Σε ποιον μιλάς
Χαμογελάς
Φιλάς
Και αγκαλιάζεις

Χειρογράφως

Εν Όλω

Μια ξερή
Καλημέρα
Η μορφή σου
Στο τζάμι
Τα μυαλά
Στα κάγκελα

Γ1

Την καταφωτογράφισα
Μου πέρασε

Επειδή

Τις μέρες
Αυτές
Έχει κολλήσει
Στο μυαλό μου:

Μιας Σκέτης Καλημέρας Μύρια Έπονται

Είναι μερικά
Πράγματα που
Στο μυαλό μου
Δε χωράνε
Και στο δικό σου
Δεν πιάνουν
Ούτε μια
Τόση δα
Γωνίτσα

Όταν Δίχως

Όταν αγαπάς
Δίχως ανταπόκριση
Δεν μπορεί παρά
Να προσέχεις
Τον εαυτό σου
Και να εύχεσαι

Το Τέλειο

Το τέλειο
Δεν μπορεί
Παρά να είναι
Απλό

Εχθές, Στο Κλιμακοστάσιο

Ανέβαινα
Κατέβαινες
Μπροστά μας
Το πλατύσκαλο
Η λοξή ματιά σου
Όλα τα λεφτά

"Με Τη Σιωπή Στην Άκρη Των Χειλιών"

Να σ' αγαπάω
Ήθελα
Κι εσύ
Όχι

Από Εδώ Και Πέρα

Μπορούμε
Να μιλάμε
Όσο θέλουμε
Για εσένα
Ή εμένα
Αλλά όχι
Για εμάς

Προσπάθησα

Κάθε
Πυρπολημένη
Μνήμη
Αφήνει
Υπόλειμμα

Αθροιστικά

Ω! πόσο
Η συμπεριφορά σου
Με απογοητεύει!

Απορία [Τέταρτη]

Άραγε
Μπορείς
Να ερωτευτείς;
Όχι εμένα,
Κάποιον

Σε Μία Χ. (Που Συνεχίζει)

Το να αδιαφορείς
Είναι ένα
Το να μην έχεις 
Τρόπους
Άλλο

Οφειλόμενη Εξήγηση

Επειδή
Προκάλεσες
Περισσότερο
Από ότι
Στην πράξη
Αποδείχτηκε
Ότι είσαι
Πρόθυμη
Να υποστηρίξεις
Δεν απαντώ

Συνέχεια

Με την ομορφιά
Της μουσικής
Αντιμετώπισα
Την ασχήμια
Της συμπεριφοράς σου

Πριν Από Λίγο

Βρισκόμουν
Στο χώρο
Που μπήκες

Με αγνόησες

Να είσαι Καλά
Δεν είμαι εγώ
Που θα σου μάθω
Τρόπους

Ερώτηση / Απάντηση

- Τι κάνετε;

- Όχι ό,τι πριν!

Συμπεριφορές

Η μετέπειτα
Δική σου
Δείχνει
Πόσο
Εκτίμησες
Την προηγούμενη
Δική μου

Χρόνος

Έλα να
Ανατινάξουμε
Τον χρόνο
 
Δευτερόλεπτα
Οι ώρες
Που είμαστε
Μαζί
 
Αιώνες
Τα λεπτά
Που ζούμε
Χώρια

Παρότρυνση

Όταν έχεις
Συμπεριφορά
Ερωτευμένου
Φρόντισε
Να είσαι

Σιωπή [Δεύτερη]

Μη θαρρείς
Πως φίμωσες
Τον ποιητή
Επειδή απλώς
Δεν σου μιλά

Εκ Των Υστέρων

Ακόμα και
Για τα ελάχιστα
Που μου χάρισες
Απορώ

Και Μόνο

Και μόνο
Για την 
Ποίηση
Που
Η ύπαρξη σου
Μου χάρισε
Άξιζε
Να σ΄αγαπήσω

Μετά

Να σου πω
Δεν έχω
Τίποτα
Να γράψω
Πολλά

Όταν, Αύριο, Συναντηθούν Τα Βλέμματά Μας

Πέντε εβδομάδες
Απουσίας
Και σιωπής
Για 'σένα
Τίποτα
Για 'μένα
Πίσω από το
Τίποτα
Τα πάντα

Μπλε

Κι αν ποτέ
Δεν θα
Σε κρατήσω
Στα χέρια μου
Δεν υπάρχει
Λόγος 
Να έρχεσαι
Στα ενύπνια
Με φόρεμα 
Μπλε
Να μου το
Θυμίζεις

Τι Βλέπουμε, Τι Είμαστε

Ό,τι βλέπεις
Βλέπω

Στον καθρέφτη
Σε φωτογραφίες

Δεν είναι
Αυτό
Που είμαι

Το Πρωί

Κολυμπούσα
Σε σκεφτόμουνα
Δίψασα

Πόσα

Δεκάδες
Τα σενάρια
Της νύχτας
Που
Η μέρα
Διαψεύδει