Δύσκολες αριθμητικές

Δύσκολο

Ν’ αθροίσεις

Ένα συν ένα

Και δίχως

Ν’ αδικήσεις

Στο δύο

Να φτάσεις

Συνιστώσες

Και ποιος

Μπορεί

Ν’ αναλύσει

Του πόθου του

Τις συνιστώσες

Διαβάσματα [200] – Javier Marias

Όμως, όπως συχνά έχω πει προηγουμένως, ο χώρος είναι η μόνη αληθινή αποθήκη του χρόνου, του παρελθόντα χρόνου. Κι αυτή είναι η αιτία που, όταν επιστρέφεις σε μία οικεία πόλη, ο χρόνος υφίσταται μια σύντομη, ξαφνική συμπίεση, και αυτό που προχθές ήταν μακριά στη Μαδρίτη καθίσταται σήμερα πλαστά κοντινό στη Βενετία. Μετά από κάποια διστακτικά βήματα, αυτά τα ίδια βήματα αυτομάτως σε οδηγούν σε διαδρομές που χθες είχες φαινομενικά λησμονήσει, και τις οποίες ξαφνικά θυμάσαι. Σχεδόν χωρίς να το σκεφτείς, λες: θα πρέπει να κατηφορίσεις προς τα εκεί για να φτάσεις σε αυτό και σε αυτό το σημείο και για να προσεγγίσεις όταν δεν καλοθυμάσαι προσανατολίζεσαι προς αυτή την κατεύθυνση, και ποτέ δεν χάνεσαι ή βαδίζεις λανθασμένα.

 

Javier Marias, “Between Eternities And Other Writings”, Vintage International, 2017, ISBN: 978-1-101-97210-6, Μετάφραση: από τα Ισπανικά: Margaret Jull Costa – από τα Αγγλικά: αείποτε, “Venice, An Interior – The Things We Carry With Us”, Σελίδα 87.

Διαβάζοντας [5]

Κάποιοι

Συγγραφείς

Είναι

Σκληροί

Με τους

Ήρωες τους

Τ47 [2]

Κιβωτός

             Το σπίτι μου

                                 Ηρεμίας

Ανθρωπομούρηδες

Ήθελα

Να ’ξερα

Ποιος

Ανεκδιήγητος

Μοιράζει

Αβέρτα

Ανθρώπων

Μούρες

Διαβάσματα [199] – Λουίζα Μ. Άλκοτ

    Οι μέρες περάσαν ανάλαφρες και γρήγορες και έπειτα ένα βράδυ που κωπηλατούσαν οι δυο τους πλάι πλάι στη λίμνη η Έιμι ψιθύρισε:

-       - Τι όμορφα που τραβάμε κουπί με τον ίδιο ρυθμό. . .

-    - Τόσο όμορφα, μουρμούρισε ο Λόρι, ώστε θα ήθελα να τραβάμε μαζί κουπί σ’ όλη μας τη ζωή, πάνω στην ίδια βάρκα. Κι εσύ Έιμι;

-  -      Κι εγώ το ίδιο, απάντησε η Έιμι σιγανά.

Τότε, άφησαν κι οι δυο τους τα κουπιά και η λίμνη αντικαθρέφτισε στα νερά της τη νιότη τους, την ευτυχία τους και την αγάπη τους.

 

Λουίζα Μ. Άλκοτ – «ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΡΙΕΣ», RBA Coleccionables, S.A.U., 2022, ISBN: 978-84-1393-843-1, Μετάφραση: Γιώργος Τσουκαλάς, «Οι Μικρές Κυρίες Παντρεύονται 18. Αναζητώντας τη λησμονιά», Σελίδα 278.

Τρεις (στη σειρά) βεράντες

Δυο γραίες

Και στη μέση

Ένας γέρων

Η μία

Κάθεται

Η άλλη

Καπνίζει

Ο γέρων

Διαβάζει

Νεφογραφία

Και πώς

Να σπουδάσεις

Την επ’ ουρανοίς

Νεφογραφία

Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης

Κάποιοι

Καταθέτουν

Ένα SOS

Την ημέρα

Άλλοι

Περισσότερα

Άντε!

Άντε

Μη σου

Αστράψω

Δυο λέξεις

Και χάσεις

Το φως σου!

Εκ του τεντώνω

Τσίτωσης

Ασκήσεις

Πνευματικές

Διαβάσματα [198] – Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε

«Οι Άγγλοι με τον συνηθισμένο κυνισμό τους, παριστάνουν τους ουδέτερους παρασκηνιακά όμως παίζουν το δικό τους παιχνίδι. Ο Χίτλερ τους φαίνεται ένα μοντέλο εθνικής αναβίωσης και ενδιαφέρονται περισσότερο να πάρουν πίσω τα δάνεια που του παραχώρησε το Σίτυ παρά να ακούσουν τα τύμπανα του πολέμου. . . Συμπαθούν τους φασίστες και βάζουν ένα χεράκι όταν μπορούν ή όταν τους βολεύει».

 

Αρτούρο Πέρεθ - Ρεβέρτε «Σαμποτάζ», Εκδόσεις Πατάκη, 2018, ISBN: 978-960-16-9006-3, Μετάφραση: Τιτίνα Σπερελάκη, «Μια συζήτηση», Σελίδα 421.