Είναι
αλήθεια ότι αυτός ο απροστάτευτος φουκαράς δεν κινδύνευε από μένα, αν και στην
αρχή είχα φοβηθεί ότι κινδύνευα εγώ από αυτόν· για ένα πράγμα όμως έπρεπε να
τον λυπάται κανείς: ότι φαινόταν πράγματι καλός άνθρωπος - ένας κύριος που δεν
είχε βάλει κακό με το νου του, ένας άνθρωπος λογικός και λεπτός στους τρόπους,
χαριτωμένος και με καλό παρουσιαστικό, σοβαρό ύφος γοητευτικό πρόσωπο,
γενικότερα πολύ ευχάριστος· μόνο που για κακή του τύχη είχε πιει την
προηγούμενη νύχτα, δεν είχε κοιμηθεί, όπως μου είπε όσο ήμασταν μαζί, ήταν
ξαναμμένος, το αίμα του καυτό από το κρασί, και υπό αυτές τις συνθήκες η λογική
του τον είχε εγκαταλείψει.
Ντάνιελ Ντεφόε, «ΜΟΛ ΦΛΑΝΤΕΡΣ», CRANFORD collection, 2022, ISBN:
978-84-1149-099-3, Μετάφραση: Αλέξανδρος Πανούσης, Σελίδα 222.