Τώρα έφτανε να σκέφτεται πως ίσως να
μην επρόκειτο για δύο καταστάσεις μα για τρεις: υπήρχε ο ύπνος, ο ξύπνιος και
τούτο το φως που τον πλημμύριζε, απέξω μα και εντός του, απ’ την αρχή της
μέρας. Και επειδή δεν εύρισκε την κατάλληλη ονομασία, περιέγραψε το φως αυτό ως
«τρίτη κατάσταση». Και αισθάνθηκε πως δεν πρόκειται μονάχα για το λαγαρό φως
πάνω στους λόφους μα και για το φως που πηγάζει στην πραγματικότητα από τους
λόφους και συνάμα απ’ αυτόν τον ίδιο, και είναι με το σμίξιμο των δύο αυτών
ακτινοβολιών που δημιουργείται η Τρίτη κατάσταση, μια κατάσταση που βρίσκεται
σε ίση απόσταση από την απόλυτη εγρήγορση και τον πιο βαθύ ύπνο, κι ωστόσο
είναι ολότελα διαφορετική από τις άλλες δύο.