Διαβάσματα [204] – Μανώλης Ρασούλης

Ο τραγουδιστής ή η τραγουδίστρια δεν είναι το παν. Μπορείτε να φανταστείτε το Χόλυγουντ μόνο με τον Τομ Κρουζ και τον Μπραντ Πιτ, χωρίς τον Κόπολα, τον Σκορτσέζε, τον Σπίλμπεργκ; Βεβαίως το θέμα είναι ότι ο κόσμος χόρεψε, φχαριστήθηκε, ξέδωσε -κι εγώ πέτυχα το πρώτο σκέλος της επιδίωξής μου. Μετά, η δικτατορία της δισκογραφίας επί των ψυχών επέβαλε ένα στάτους εμφιάλωσης του τραγουδιού προς όφελος του ναρκισσισμού των τραγουδιστών και παραγωγίσκων. Η θηριώδης νεοπλουτίλα και νομενκλατούρα των κυβερνώντων οδήγησε το όλο πράμα στον γκρεμό. Παρ’ όλη την πληθώρα και τάχαμ την ελευθερία των ειδών, πάλεψα με νύχια και με δόντια για να κρατήσω τα μπόσικα για να μπολιάσω με μία πνευματικότητα και άλλη ηθική το όλο πράμα. Με περιθωριοποίησαν άρδην. Και κατασκεύασαν τον «Ευτύχη Δυστυχίδη». Τον οποίο μεταχειρίζονται ως πουπέ.

 

Μανώλης Ρασούλης, «Εδώ Είναι Του Ρασούλη», IANOS ο μελωδός, Θεσσαλονίκη, Ιανουάριος 2007, ISBN: 978-960-7827-65-4, «Νίκος Παπάζογλου»,  Σελίδα 147.

Περί Έρωτος [3]

Η που

Νόμιζες

Αμυχή

Αποδείχθηκε

Πληγή

Εσείς

Εσείς

Πόσους

Ακαριαία

Αγαπήσατε

Μην / Αμήν

Είναι κάποια

Μην

Που σε φέρνουν

Στο Αμήν

Αγάπες

Έξι χρόνια μετά
Ποιο το νόημα
Να στείλεις ένα:
Πώς τόλμησες
Να μην με
Αγαπήσεις

Fredrik Backman

Λατρεύω τον τρόπο

Που ο  Fredrik Backman

Στήνει και λέει

Τις ιστορίες του

Το ανάμεσά μας

Το ελάχιστα

Ανάμεσά μας

Πιθανό

Ουδόλως

Ν’ αποκλείσω

Επιθυμώ

Διαβάσματα [203] – Νίκος Μαμαγκάκης

    Εκεί ποντάρισε και ο Θεός όταν μας έφτιαξε. . . 

   Θα μπορούσε να μη μας είχε κάνει να έχουμε αυτές τις αντιθέσεις μέσα μας. Θα μπορούσε να μη μας είχε κάνει, ας πούμε, να σκοτώνουμε. . . Προτίμησε όμως να μας κάνει να σκοτώνουμε, γιατί αν ήμασταν όλοι άγγελοι, δεν θα είχαμε καμιά πιθανότητα να βελτιωθούμε.

   Θα μέναμε στάσιμοι.

 Ενώ έτσι, μας έκανε να έχουμε μία δυνατότητα να εξελιχθούμε!

  Μας έκανε να έχουμε μία δυνατότητα να μη βγάλουμε ποτέ, ή να περιορίζουμε κάθε φορά την τρομακτική δόση κακότητας που ελλοχεύει σε κάθε άνθρωπο. . .

 Σκέψου το λίγο.

 

Πάνος Χρυσοστόμου, «Νίκος Μαμαγκάκης Μουσική ακούω, ζωή καταλαβαίνω», ΑΓΚΥΡΑ, 2006, ISBN: 960-422-479-4, «Οι. . . «τηλεορασομανείς»!»,  Σελίδα 374.

Πνεύμα

 Ω! πόσο

Με ζορίζει

Το κοντό μου

Βήμα

Εκεί έξω

Είναι κάποιοι

Εκεί έξω

Που μπορούν

Να σου στερήσουν

Πολλά

Χάνοντας

Λίγα

(Και) Έτσι

Επιφάνεια

Εργασίας

Χαρτί

Μολύβι

Πληκτρολόγιο

Οθόνη

Βίος

Ελληνική Πολιτική Σκηνή

 

Διαβάσματα [202] – Ντάνιελ Ντεφόε

     Είναι αλήθεια ότι αυτός ο απροστάτευτος φουκαράς δεν κινδύνευε από μένα, αν και στην αρχή είχα φοβηθεί ότι κινδύνευα εγώ από αυτόν· για ένα πράγμα όμως έπρεπε να τον λυπάται κανείς: ότι φαινόταν πράγματι καλός άνθρωπος - ένας κύριος που δεν είχε βάλει κακό με το νου του, ένας άνθρωπος λογικός και λεπτός στους τρόπους, χαριτωμένος και με καλό παρουσιαστικό, σοβαρό ύφος γοητευτικό πρόσωπο, γενικότερα πολύ ευχάριστος· μόνο που για κακή του τύχη είχε πιει την προηγούμενη νύχτα, δεν είχε κοιμηθεί, όπως μου είπε όσο ήμασταν μαζί, ήταν ξαναμμένος, το αίμα του καυτό από το κρασί, και υπό αυτές τις συνθήκες η λογική του τον είχε εγκαταλείψει.

 

Ντάνιελ Ντεφόε, «ΜΟΛ ΦΛΑΝΤΕΡΣ», CRANFORD collection, 2022, ISBN: 978-84-1149-099-3, Μετάφραση: Αλέξανδρος Πανούσης,  Σελίδα 222.

Δ, Ε, Κ, Ν, Σ και Φ.

Το τι ήταν

Μια ιδέα

Την είχα

 

Το τι είναι

Πλήρως

Αγνοώ

Συν τοις άλλοις [2]

Απρόβλεπτο

Το πότε και πώς

Θα σε ο απέναντι

Εκνευρίσει

Αυτοί!

Υπάρχουν και αυτοί

Που ό,τι κι αν τους πεις

Ευθύς σου απαντούν

Δεν είναι έτσι!

Κίνητρο

Το να κάθε

Μέρα καλλίτερος

Σε κάτι γίνεσαι

Κίνητρο ζωής

Διαβάσματα [201] - Τόμας Χάρντι

    Η Έλφριντ δίσταζε να μιλήσει αφού, με το αθώο της μυαλό, πίστευε πως ήταν ένοχη - πολύ πιο ένοχη από ό,τι ήταν στην πραγματικότητα. Αυτός ο δισταγμός της όμως είχε μοιραίες επιπτώσεις - στα μάτια του Νάιτ φάνταζε ύποπτος. Ο διανοούμενος με τις βαθυστόχαστες σκέψεις, μόλις είδε ότι το αρχικό του όνειρο να αποκτήσει το ανέφικτο είχε άδοξο τέλος, στράφηκε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: κάθε κίνησή της, κάθε έκφραση που έπαιρνε το πρόσωπό της, τα χέρια της που έτρεμαν κι οι λέξεις που έβγαιναν μπερδεμένες από το στόμα της - όλα αποδείκνυαν ότι ήταν άξια περιφρόνησης.

 

Τόμας Χάρντι, «ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΓΑΛΑΝΑ», CRANFORD collection, 2022, ISBN: 978-84-1149-296-6, Μετάφραση: Βασίλης Μανουσάκης, «ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ, 7. Μακάριος ος ανταποδώσει σοι το ανταπόδομά σου, ο ανταπέδωκας ημίν»,  Σελίδα 353.