Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2020

Διαβάσματα [079] - Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

Να θυμίσω ότι στην «κοινή» μεταφράζουν οι Εβδομήκοντα την Παλαιά Διαθήκη προς χρήση των ελληνόφωνων Εβραίων της Αλεξάνδρειας (είχαν ξεχάσει τη μητρική τους γλώσσα) και ότι όλος ο χριστιανικός κώδικας (τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης) είναι γραμμένα ελληνικά πλην του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, που και αυτό όμως μεταφράστηκε από τα αραμαϊκά από τον ίδιο τον Ματθαίο γύρω στα 44 μ.Χ.

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, «Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ, ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΑΜΜΕΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, GUTENBERG, 2018, ISBN: 978-960-01-1992-3, «ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», Σελίδα 45.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2020

Διαβάσματα [078] - Τσαρλς Ντίκενς

Κάθε ημέρα, μεσ’ απ’ τους λιθόστρωτους δρόμους, βαριά κάρα περνούσαν αναπηδώντας γεμάτα Καταδικασμένους. Πανέμορφες κοπέλες· λαμπερές γυναίκες με μαλλιά καστανά, μαύρα, ψαρά· νέοι· παλικάρια και γέροι· με αρχοντική και με χωριάτικη καταγωγή· όλοι κόκκινο κρασί για την Γκιλοτίνα, όλοι φερμένοι καθημερινά στο φως απ’ τα σκοτεινά μπουντρούμια των αποτρόπαιων φυλακών, και μεταφερμένοι μεσ’ απ’ τους δρόμους για να σβήσουν την ακόρεστη δίψα της. Ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα, ή θάνατος – ο τελευταίος, ο ευκολότερος για να δοθεί, ω, Γκιλοτίνα!

Τσαρλς Ντίκενς, «ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΥΟ ΠΟΛΕΩΝ», ΨΥΧΟΓΙΌΣ – ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ, Μάρτιος 2019, ISBN: 978-618-01-3318-9, Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος, ΤΡΙΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ, Κεφάλαιο 5, «Ο πριονιστής», σελίδα 399.

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2020

Διαβάσματα [077] - Χένρι Τζέιμς

Το ροδαλό της προσωπάκι δίχως την παραμικρή σύσπαση, τα μάτια της ούτε καν να προσποιούνται ότι στρέφονται προς το φαινόμενο που είχα υποδείξει, αλλά αντίθετα να έχουν καρφωθεί πάνω μου με μία έκφραση σκληρής, αδιασάλευτης αυστηρότητας, μια έκφραση εντελώς πρωτόφαντη, σαν να με διάβαζε, να με κατηγορούσε, να με δίκαζε – ε, αυτό ήταν ένα πλήγμα που μεταμόρφωσε για μένα το ίδιο το κοριτσάκι σε φιγούρα τρομακτική. Αποσβολώθηκα μπροστά στο παγερό ύφος της, παρόλο που η βεβαιότητά μου ότι τα έβλεπε όλα  δεν ήταν ποτέ ισχυρότερη απ’ ό,τι τη στιγμή εκείνη, κι έπειτα, ορμώμενη από την αυθόρμητη ανάγκη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, της φώναξα με πάθος να κοιτάξει. «Είναι εκεί, κακόμοιρο παιδί – να, εκεί, εκεί, και το ξέρεις πάρα πολύ καλά!»

Χένρι Τζέιμς, «ΤΟ ΣΤΡΙΨΙΜΟ ΤΗΣ ΒΙΔΑΣ», ΨΥΧΟΓΙΌΣ – ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ, Μάρτιος 2019, ISBN: 978-618-01-2560-3, Μετάφραση: Τόνια Κοβαλένκο, Επίμετρο: Κολμ Τομπίν,  Κεφάλαιο XX, σελίδα 164.


 

 

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020

Διαβάσματα [076] - Robert M. Pirsig

Ο ορθός λόγος δεν θα ήταν πια «χωρίς αξία». Ο ορθός λόγος θα έπρεπε να υποτάσσεται, λογικά, στην Ποιότητα, και ήταν σίγουρος πως θα έβρισκε που είχαν πάει στραβά τα πράγματα αν επέστρεφε στους αρχαίους Έλληνες, ο μύθος των οποίων είχε εμπλουτίσει την κουλτούρα μας με την τάση που υποβόσκει κάτω από κάθε κακό της τεχνολογίας μας, την τάση του να κάνουμε αυτό που είναι «λογικό» ακόμα και όταν δεν είναι καλό. Αυτή ήταν η ρίζα όλου του προβλήματος. Ακριβώς εκεί. Πριν από καιρό είπα ότι κυνηγούσε το φάντασμα του ορθού λόγου. Αυτό εννοούσα. Ο ορθός λόγος και η Ποιότητα είχαν διαχωριστεί και συγκρούονταν μεταξύ τους και κάποια στιγμή στο παρελθόν η Ποιότητα αναγκάστηκε να υποχωρήσει, ενώ ο ορθός λόγος θριάμβευσε.

Robert M. Pirsig, «ΤΟ ΖΕΝ  ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑΣ – ΜΙΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ», Public, Modern Classics, Μάρτιος 2020, ISBN: 978-618-5427-30-6, Μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς, Μέρος Τέταρτο, Κεφάλαιο 29, σελίδα 489.


 

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2020

Διαβάσματα [075] - G. K. Chesterton

«Φυσικά  ο ενθουσιασμός του οφειλόταν στις αναθεματισμένες ανοησίες των εφημερίδων», συνέχισε ο Φίσερ, «όμως, όφειλα να σκεφτώ πως σ’ αυτή την ηλικία οι ψευδαισθήσεις ταυτίζονται με τα ιδεώδη. Και σε κάθε περίπτωση, είναι καλύτερες από την πραγματικότητα. Ωστόσο, αναλαμβάνεις μια πολύ δυσάρεστη ευθύνη όταν εκτρέπεις έναν νεαρό από το μονοπάτι του πιο σάπιου ιδεώδους».

«Και ποια  είναι αυτή;» αναρωτήθηκε ο φίλος του.

«Η πιθανότητα να τον ωθήσεις με την ίδια ενεργητικότητα προς μία πολύ χειρότερη κατεύθυνση», απάντησε ο Φίσερ· «προς μια μάλλον ατελέσφορη κατεύθυνση, προς μία  απύθμενη τρύπα, βαθιά όσο το απύθμενο πηγάδι».

G. K. Chesterton, «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑ ΠΟΛΛΑ», αλεξάνδρεια - μαύρη γάτα, Μάιος 2018, ISBN: 978-960-221-779-5, Μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης, «Το Απύθμενο Πηγάδι», σελίδα 97.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2020

Διαβάσματα [074] - Γιούνας Γιούνασον

Όταν απεδείχθη ότι ο νεκρός δεν ήταν νεκρός αλλά ζούσε ακόμα εκεί μέσα στο στραπατσαρισμένο αυτοκίνητο του ο Μπένι είπε αμέσως στον Γιούλιους να πάει να φέρει το κουτί πρώτων βοηθειών, το οποίο ήταν στο λεωφορείο, πίσω από τη θέση του οδηγού. Ο Μπένι είπε πως γνώριζε ότι δημιουργούσε πρόβλημα στην παρέα, αλλά γνώριζε επίσης ότι ως σχεδόν γιατρός έπρεπε να σκέφτεται και τον όρκο του Ιπποκράτη που είχε σχεδόν δώσει. Αποκλειόταν, δηλαδή, να άφηνε τον τραυματία να πεθάνει από αιμορραγία. 

Γιούνας Γιούνασον, «Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΗΔΗΞΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ», ΨΥΧΟΓΙΟΣ, Εικοστή τέταρτη ανατύπωση: Ιανουάριος 2020, ISBN: 978-960-496-859-6, Μετάφραση: Γρηγόρης Ν. Κονδύλης, Κεφάλαιο 15: Δευτέρα 9 Μαΐου 2005, σελίδα 241.