«Τότε γιατί
παραπονιέστε;» ξέσπασαν ο Τανκρέντ και ο Γκασπάρ.
«Μα ακριβώς για
το ότι κανείς δεν παραπονιέται! Η αποδοχή του κακού το επιδεινώνει – το κάνει
διαστροφή, κύριοι, επειδή καταλήγουμε να μας αρέσει. Παραπονιέμαι, κύριε, -
επειδή δεν κλοτσάμε – επειδή παριστάνουμε ότι φάγαμε ένα υπέροχο δείπνο ενώ
έχουμε φάει ένα απλό ραγού, και δείχνουμε απόλυτα ικανοποιημένοι μετά από ένα
γεύμα της δεκάρας. Δεν επαναστατούμε. . .»
Αντρέ Ζιντ, “Ο Προμηθέας Ελεύθερος δεσμώτης», Καστανιώτης - FAQ, 2010, ISBN: 978-960-03-5074-6, Μετάφραση: Γεωργία Ζακοπούλου, «Τέλματα
– Το Συμπόσιο», Σελίδα 58.
