Πράγματι, έτσι συμβαίνει όταν τα συναισθήματα δεν είναι αμοιβαία... Υπάρχουν βέβαια και εκείνες οι περιπτώσεις ανθρώπων που θέλουν να ξεχάσουν κάτι που υπήρξε μόνο στο μυαλό τους και τους πόνεσε πάρα πολύ, αλλά δυστυχώς δεν τους αφήνουν οι άλλοι. Όλοι έχουν τη δική τους άποψη για τα συναισθήματα και τον χαρακτήρα των άλλων και δε διστάζουν να την διατυπώσουν ανερυθρίαστα. Μου είχε τύχει, ξέρετε, κατά τη διάρκεια μιας παράστασης κι, ενώ όλοι είχαν ξεκαρδιστεί στα γέλια με το έργο, εγώ για έναν "ανεξήγητο" λόγο έκλαιγα!Οι διπλανοί μου με κοιτούσαν με απορία και περιφρόνηση. Κάπως έτσι έγινα ρεζίλι κατά τη διάρκεια μιας παράστασης στην οποία ήμουν απλώς θεατής. Πιστέψτε με δε θα την ξεχάσω ποτέ την εν λόγω παράσταση. Και μιας και μιλάμε για τη λήθη να κι ένα ποίημα του Μαβίλη http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-C113/351/2368,9026/index05_05.html Καλημέρα.
Ορθώς. Για μη αμοιβαία συναισθήματα πρόκειται. Μόνο που το πράγμα μοιάζει να έκανε τον κύκλο του και αυτός που "διέγραψε" είναι αυτός που επιθύμησε, εκδήλωσε και, άνευ επαίνων, απορρίφθηκε. Στο "Όλοι έχουν τη δική τους άποψη για τα συναισθήματα και τον χαρακτήρα των άλλων και δε διστάζουν να την διατυπώσουν ανερυθρίαστα.", επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Αποτελεί αχρείαστη γενίκευση. Όσο για το γέλιο και το κλάμα, ο καθένας σύμφωνα με τα βιώματα, τον χαρακτήρα και τις αντιλήψεις του. Το ποίημα του Μαβίλη καλό μα "βαρύ".
Διαβάζοντας την απάντησή σας, δε μπορώ παρά να αναρωτηθώ πώς ορίζετε ή καλύτερα πώς ορίζεται η "εκδήλωση" της επιθυμίας. Αν, για παράδειγμα, ο Α θέλει να χορέψει με τη Β σε ένα μασκέ-πάρτυ, αλλά δεν της το ζητάει ευθέως και αντ' αυτού φοράει τη μάσκα του Γ και σηκώνει μια πινακίδα μπροστά σε όλους που γράφει "ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ, ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ", την οποία πινακίδα δεν είναι και σίγουρο ότι η Β θα δει, πόσω μάλλον να καταλάβει ότι πρόκειται γι'αυτή, αφού δεν αναφέρεται στην πινακίδα το δικό της όνομα, τότε ο Α έχει εκδηλώσει την επιθυμία του; Κι ένα δεύτερο ερώτημα πώς ορίζετε ή καλύτερα πώς ορίζεται η "απόρριψη"; Αν, για παράδειγμα η Β καταλάβει ότι ο Α αναφέρεται σ'αυτή αλλά δεν της αρέσει που φοράει τη μάσκα του Γ και που σηκώνει την πινακίδα, γιατί δεν της αρέσει που όλοι γύρω στο πάρτυ κοιτάνε τον Α, με αποτέλεσμα να μην πηγαίνει προς το μέρος του, τότε η Β έχει απορρίψει τον Α; Καλό μεσημέρι και συγγνώμη για τα ερωτήματα.
Το πήγατε μακριά, θαρρώ, και σε ένα πλαίσιο, συγχωρείστε με, για δεκαπεντάχρονους. Η επιθυμία, λοιπόν, εκδηλώνεται με λόγια και έργα και με τόση σαφήνεια ώστε να μην χωρούν παρεξηγήσεις. Η "απόρριψη" είναι η άλλη όψη του νομίσματος. Ομοίως, λοιπόν,εκδηλώνεται με λόγια και έργα και με τόση σαφήνεια ώστε να μην χωρούν παρεξηγήσεις.
Αυτά και, περιέργως, μένω με την την αίσθηση ότι καθόλου δεν βοήθησα. . .
Η αλήθεια είναι ότι έναν δεκαπεντάχρονο είχα στο μυαλό μου, όταν το έγραφα! (: Συμφωνώ μαζί σας ότι δεν υπάρχει περίπτωση παρεξήγησης όταν κάποιος/α εκδηλώνει την επιθυμία του. Επίσης και όταν κάποιος απορρίπτει κάποιον άλλον. Το ζήτημα είναι τι συμβαίνει όταν κάποιος ασχολείται όλη την ώρα με κάποιον που έχει απορρίψει στο παρελθόν. Σε μια τέτοια περίπτωση εγώ θα σκεφτόμουν ότι πλήττει αφάνταστα... Βέβαια μπορεί και να κάνω λάθος. Καλό απόγευμα! Και καλή διαγραφή! (:
Μου κάνει εντύπωση το πόσο βιαστικά συμφωνήσατε, με "ναι" σε όλα. Το να κάνουμε υποθέσεις για τον Α που σκέφτεται την Β, η οποία τον έχει απορρίψει, και για το αν αυτό είναι πληκτικό, θεμιτό ή ότι άλλο είναι, βεβαίως, δικαίωμά μας.
Αυτό το "Και καλή διαγραφή!" ομολογώ ότι δεν κατάλαβα τι θέση έχει στην μεταξύ μας ανταλλαγή μηνυμάτων.
Εννοώ ότι, όταν όντως κάποιος επιθυμεί κάποιαν και, για παράδειγμα, την παίρνει τηλέφωνο, τότε πράγματι εκδηλώνει την επιθυμία του να την δει και δεν χωρεί παρεξήγηση. Δεν θα σηκώσει μια πινακίδα, όπως πιο πάνω στο μασκέ πάρτυ, με αποτέλεσμα να την εκθέτει μπροστά σε όλους. Εν ολίγοις, η κατ' ουσίαν "σιωπή" δε λογίζεται ως εκδήλωση επιθυμίας ούτε και ως απόρριψη βέβαια. Ελπίζω να έγινα σαφής. Αναφορικά με την πλήξη, από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι δεν αναφερόμουν στο αρχικό παράδειγμα με τον Α και τη Β. Με συγχωρείτε για την ευχή. Δεν είχα πρόθεση να γίνω αγενής. Καλή συνέχεια!
Αν υπάρχει πρόβλημα, και αν δεν κυριολεκτείτε με αυτό το "διαδικτυακό αντίο" (υπάρχει, δηλαδή, και εκτός διαδικτύου μεταξύ μας "αντίο";), να το λύσουμε.
Δεν υπάρχει πρόβλημα. Έγραψα "Εγώ νομίζω ότι βγάζει νόημα" άρα μάλλον το πρόβλημα είναι εγώ. Ήταν αμφισημο όμως, το παραδέχομαι. Δεν υπάρχει μεταξύ μας "αντίο", αφού δε γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον. Μόνο διαδικτυακό. Καληνύχτα.
Πράγματι, έτσι συμβαίνει όταν τα συναισθήματα δεν είναι αμοιβαία... Υπάρχουν βέβαια και εκείνες οι περιπτώσεις ανθρώπων που θέλουν να ξεχάσουν κάτι που υπήρξε μόνο στο μυαλό τους και τους πόνεσε πάρα πολύ, αλλά δυστυχώς δεν τους αφήνουν οι άλλοι. Όλοι έχουν τη δική τους άποψη για τα συναισθήματα και τον χαρακτήρα των άλλων και δε διστάζουν να την διατυπώσουν ανερυθρίαστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου είχε τύχει, ξέρετε, κατά τη διάρκεια μιας παράστασης κι, ενώ όλοι είχαν ξεκαρδιστεί στα γέλια με το έργο, εγώ για έναν "ανεξήγητο" λόγο έκλαιγα!Οι διπλανοί μου με κοιτούσαν με απορία και περιφρόνηση. Κάπως έτσι έγινα ρεζίλι κατά τη διάρκεια μιας παράστασης στην οποία ήμουν απλώς θεατής. Πιστέψτε με δε θα την ξεχάσω ποτέ την εν λόγω παράσταση.
Και μιας και μιλάμε για τη λήθη να κι ένα ποίημα του Μαβίλη http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-C113/351/2368,9026/index05_05.html
Καλημέρα.
Ορθώς. Για μη αμοιβαία συναισθήματα πρόκειται. Μόνο που το πράγμα μοιάζει να έκανε τον κύκλο του και αυτός που "διέγραψε" είναι αυτός που επιθύμησε, εκδήλωσε και, άνευ επαίνων, απορρίφθηκε. Στο "Όλοι έχουν τη δική τους άποψη για τα συναισθήματα και τον χαρακτήρα των άλλων και δε διστάζουν να την διατυπώσουν ανερυθρίαστα.", επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Αποτελεί αχρείαστη γενίκευση. Όσο για το γέλιο και το κλάμα, ο καθένας σύμφωνα με τα βιώματα, τον χαρακτήρα και τις αντιλήψεις του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποίημα του Μαβίλη καλό μα "βαρύ".
Καλό Απόγευμα.
Διαβάζοντας την απάντησή σας, δε μπορώ παρά να αναρωτηθώ πώς ορίζετε ή καλύτερα πώς ορίζεται η "εκδήλωση" της επιθυμίας. Αν, για παράδειγμα, ο Α θέλει να χορέψει με τη Β σε ένα μασκέ-πάρτυ, αλλά δεν της το ζητάει ευθέως και αντ' αυτού φοράει τη μάσκα του Γ και σηκώνει μια πινακίδα μπροστά σε όλους που γράφει "ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ, ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ", την οποία πινακίδα δεν είναι και σίγουρο ότι η Β θα δει, πόσω μάλλον να καταλάβει ότι πρόκειται γι'αυτή, αφού δεν αναφέρεται στην πινακίδα το δικό της όνομα, τότε ο Α έχει εκδηλώσει την επιθυμία του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ένα δεύτερο ερώτημα πώς ορίζετε ή καλύτερα πώς ορίζεται η "απόρριψη"; Αν, για παράδειγμα η Β καταλάβει ότι ο Α αναφέρεται σ'αυτή αλλά δεν της αρέσει που φοράει τη μάσκα του Γ και που σηκώνει την πινακίδα, γιατί δεν της αρέσει που όλοι γύρω στο πάρτυ κοιτάνε τον Α, με αποτέλεσμα να μην πηγαίνει προς το μέρος του, τότε η Β έχει απορρίψει τον Α;
Καλό μεσημέρι και συγγνώμη για τα ερωτήματα.
Το πήγατε μακριά, θαρρώ, και σε ένα πλαίσιο, συγχωρείστε με, για δεκαπεντάχρονους. Η επιθυμία, λοιπόν, εκδηλώνεται με λόγια και έργα και με τόση σαφήνεια ώστε να μην χωρούν παρεξηγήσεις. Η "απόρριψη" είναι η άλλη όψη του νομίσματος. Ομοίως, λοιπόν,εκδηλώνεται με λόγια και έργα και με τόση σαφήνεια ώστε να μην χωρούν παρεξηγήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά και, περιέργως, μένω με την την αίσθηση ότι καθόλου δεν βοήθησα. . .
Καλό Απόγευμα,
Η αλήθεια είναι ότι έναν δεκαπεντάχρονο είχα στο μυαλό μου, όταν το έγραφα! (:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σας ότι δεν υπάρχει περίπτωση παρεξήγησης όταν κάποιος/α εκδηλώνει την επιθυμία του. Επίσης και όταν κάποιος απορρίπτει κάποιον άλλον. Το ζήτημα είναι τι συμβαίνει όταν κάποιος ασχολείται όλη την ώρα με κάποιον που έχει απορρίψει στο παρελθόν. Σε μια τέτοια περίπτωση εγώ θα σκεφτόμουν ότι πλήττει αφάνταστα... Βέβαια μπορεί και να κάνω λάθος.
Καλό απόγευμα! Και καλή διαγραφή! (:
Μου κάνει εντύπωση το πόσο βιαστικά συμφωνήσατε, με "ναι" σε όλα. Το να κάνουμε υποθέσεις για τον Α που σκέφτεται την Β, η οποία τον έχει απορρίψει, και για το αν αυτό είναι πληκτικό, θεμιτό ή ότι άλλο είναι, βεβαίως, δικαίωμά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το "Και καλή διαγραφή!" ομολογώ ότι δεν κατάλαβα τι θέση έχει στην μεταξύ μας ανταλλαγή μηνυμάτων.
Καλή συνέχεια.
Εννοώ ότι, όταν όντως κάποιος επιθυμεί κάποιαν και, για παράδειγμα, την παίρνει τηλέφωνο, τότε πράγματι εκδηλώνει την επιθυμία του να την δει και δεν χωρεί παρεξήγηση. Δεν θα σηκώσει μια πινακίδα, όπως πιο πάνω στο μασκέ πάρτυ, με αποτέλεσμα να την εκθέτει μπροστά σε όλους. Εν ολίγοις, η κατ' ουσίαν "σιωπή" δε λογίζεται ως εκδήλωση επιθυμίας ούτε και ως απόρριψη βέβαια. Ελπίζω να έγινα σαφής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφορικά με την πλήξη, από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι δεν αναφερόμουν στο αρχικό παράδειγμα με τον Α και τη Β.
Με συγχωρείτε για την ευχή. Δεν είχα πρόθεση να γίνω αγενής.
Καλή συνέχεια!
Πολύ το βασανίσαμε και νόημα δεν βγήκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμία παρεξήγηση.
Καλό ξημέρωμα.
Εγώ νομίζω ότι βγάζει νόημα. Κι αυτό είναι και το πρόβλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαδικτυακό αντίο και καλημέρα.
Αν υπάρχει πρόβλημα, και αν δεν κυριολεκτείτε με αυτό το "διαδικτυακό αντίο" (υπάρχει, δηλαδή, και εκτός διαδικτύου μεταξύ μας "αντίο";), να το λύσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, λοιπόν.
Δεν υπάρχει πρόβλημα. Έγραψα "Εγώ νομίζω ότι βγάζει νόημα" άρα μάλλον το πρόβλημα είναι εγώ. Ήταν αμφισημο όμως, το παραδέχομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει μεταξύ μας "αντίο", αφού δε γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον. Μόνο διαδικτυακό.
Καληνύχτα.
Καλώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα.