Διαβάσματα [093] - Hans Fallada

Ο θάνατος βγαίνει σεργιάνι! Πέντε άντρες αποφασισμένοι για όλα, και σε μία εποχή όπου δεν φαίνεται να υπάρχει καμία κοινωνική συνοχή, σε μία εποχή όπου διαλύονται και γκρεμίζονται τα πάντα, σ’ αυτή την εποχή όμως η ζωή εμφανίζεται ενωμένη απέναντι στον θάνατο! Η ζωή είναι αυτή που φράζει τους δρόμους και έχει μάτια παντού. Στις λεωφόρους των μεγαλουπόλεων, αστυνομικοί σταματούν κάθε περαστικό για να του κάνουν έλεγχο – ένα φουλάρι, ένα παντελόνι μπορούν να κρύβουν έναν κατάδικο. Οι φτωχογειτονιές, τα στέκια όπου κρύβονται οι εγκληματίες παρακολουθούνται πιο εντατικά από ποτέ, και στις μικρές πόλεις η αστυνομία περιπολεί στα στενοσόκακα πίσω από τα σπίτια, εκεί που ξανοίγονται σε κήπους και αυλές.

Hans Fallada, «ΛΥΚΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΛΥΚΟΥΣ Β' ΤΟΜΟΣ», Gutenberg (Orbis Literae – Editiones Minor), Πρώτη Έκδοση: Δεκέμβριος 2020, ISBN: 978-960-01-2180-3, Μετάφραση: Ιωάννα Αβραμίδου,  Κεφάλαιο XII, ενότητα 5, σελίδα 2025.

Δεντοστήν

 

Ει μη τι άλλο

 

Διαβάσματα [092] - Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου

Μου διηγείται πώς ο Παυσανίας, τη μέρα που έφευγε, μπήκε στην πολυτελή σκηνή του Μαρδόνιου, όπου τα πάντα από χρυσό και ασήμι, και διέταξε τους δούλους του να ετοιμάσουν ένα γεύμα σαν αυτό που ετοίμαζαν για εκείνον.

   Και όταν έστρωσαν τα χρυσά ανάκλιντρα και έφεραν τα φαγητά σε ασημένια και χρυσά σκεύη, φώναξε όλους τους στρατηγούς, Αθηναίους και Σπαρτιάτες και των συμμαχικών πόλεων.

   «Σας κάλεσα εδώ για να σας δείξω την αφροσύνη του Μήδου βασιλέα, βουλόμενος υμίν του Μήδων ηγεμόνος την αφροσύνην δείξαι, που τέτοια καθημερινή πολυτέλεια είχε, και ήρθε σ’ εμάς να μας στερήσει το φτωχικό μας δείπνο», είπε.

   Και φώναξε τους δικούς του δούλους να του ετοιμάσουν τον μέλανα ζωμό.

Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου, "Το Ξύλινο Τείχος", Πατάκης, Φεβρουάριος 2018, ISBN: 978-960-16-7567-1, Κεφάλαιο Έβδομο: Νέκυια, σελίδα 554.

Διττώς

Προσέγγιση

Διαβάσματα [091] - Emmanuel Saez / Gabriel Zucman

Σύμφωνα με τον Rawls, είναι αποδεκτό να υπάρχουν κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, αν αυτές οι ανισότητες βελτιώνουν το βιοτικό επίπεδο των πιο αδύναμων μελών της κοινωνίας. Εφαρμοσμένη στη φορολογική πολιτική, αυτή η αντίληψη μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν θα έπρεπε να ασχολούμαστε με τα οικονομικά συμφέροντα των πλουσίων. Θα πρέπει να μας απασχολεί μόνο το πώς ο τρόπος φορολόγησης τους επηρεάζει τον υπόλοιπο πληθυσμό. Με άλλα λόγια, ο στόχος δεν θα έπρεπε να είναι «να υποχρεωθούν οι πλούσιοι να πληρώνουν το δίκαιο μερίδιό τους» (μια έννοια ούτως ή άλλως νεφελώδης), αλλά να εξασφαλιστεί ότι ο μεγάλος πλούτος ορισμένων θα ωφελεί και τους λιγότερο ευημερούντες, 

Emmanuel Saez / Gabriel Zucman, “Ο θρίαμβος της αδικίας, Πώς οι πλούσιοι αποφεύγουν τους φόρους και πώς θα τους κάνουμε να πληρώσουν», ΠΟΛΙΣ, Μάιος 2020, ISBN: 978-960-435-628-7, Μετάφραση: Αντώνης Δ. Παπαγιαννίδης, Κεφάλαιο 7: Η Φορολόγηση Των Πλουσίων – Γιατί να φορολογηθούν οι πλούσιοι; Για να βοηθηθούν οι φτωχοί, σελίδα 191.

Αίσθηση [2]