Σχέσεις [15]

 

Χρόνου υπάρχοντος

Ό,τι μπορεί

Πουκαί

Διαβάσματα [125] - Πλούταρχος

τὰ δ' ἐρωτικὰ δήγματα, κἂν ἀποστῇ τὸ θηρίον, οὐκ ἐξανίησι τὸν ἰόν, ἀλλ' ἐνοιδεῖ τὰ ἐντὸς σπαράγματα, καὶ ἀγνοεῖται τί ἦν, πῶς συνέστη, πόθεν εἰς τὴν ψυχὴν ἐνέπεσεν. 

Αντίθετα, οι λαβωματιές του έρωτα, ακόμα κι αν απομακρυνθεί το θηρίο, δεν χάνουν το κεντρί τους, αλλά προκαλούν πρήξιμο στα κομμάτια της ψυχής. Και κανείς δεν ξέρει τι ήταν, πώς ξεκίνησε και από πού εφόρμησε εναντίον της ψυχής.

Πλούταρχος, «Επιλογή από το έργο του», στιγμή, 1998, ISBN: 960-269-171-9, Μετάφραση: Τάσος Νικολαΐδης, σελίδα 100.

Παυσίλυπον

 

Στην εφηβεία μα και στα . . . ήντα

Σχέσεις [14]

Διαβάσματα [124] – Jaume Cabre

Κι έτσι ο Μικέλ ένιωσε την ανάγκη να κουνηθεί και αποφάσισε να παλέψει για να ανακτήσει το όνειρο. Η μοναδική απάντηση ήταν μια κάρτα γραμμένη βιαστικά, όπου η Τερέζα δήλωνε μη με κυνηγάς και μη με ενοχλείς. Έχω τρία πάρα πολύ σημαντικά συμβόλαια μπροστά μου και με αποσυντονίζεις. Πάψε να μου στέλνεις σημειώματα, πάψε να τηλεφωνείς, πάψε να είσαι στη ζωή μου, ξέχασέ με· δεν λειτούργησε μεταξύ μας και τέρμα. Αντίο. Τ.

Jaume Cabre, «Η σκιά του ευνούχου», Πόλις, 2019, ISBN: 978-960-435-668-3, Μετάφραση: Ευρυβιάδης Σοφός, Τέταρτη Κίνηση Adagio (Choral: es ist Genug!) Κεφάλαιο 3, σελίδα 469.

[Α] Αναβίωση