Κάποιες Σχέσεις

Ευσεβείς Πόθοι Ερωτικοί

Ποθούμενα

Είναι

Όταν [Τέταρτο]

Διαβάσματα [51]

«Έχω μιλήσει και ξαναμιλήσει στη Μεριλού για έναν αγνό έρωτα, μια ειρηνική και αγνή κατανόηση που θα μας ένωνε για πάντα και θα απόδιωχνε τους καυγάδες ανάμεσά μας - καταλαβαίνει· αλλά το μυαλό της είναι αλλού στραμμένο – δεν με ακολουθεί από κοντά· δεν θέλει να καταλάβει πόσο την αγαπώ, φέρνει εμπόδια στη λύτρωσή μου».

Τζάκ Κέρουακ: «Στο δρόμο», ΤΟ ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη, 2007, ISBN: 978-88-6239-000-2, Μετάφραση: Δήμητρα Νικολοπούλου, Μέρος Δεύτερο, Κεφάλαιο 3, Σελίδα 177.

Νασεό

[Φ]ωνητικό Σημείωμα

Εν Κορίνθω

Εν αρχή ην το επιφώνημα

Περίπτωση Χ

Ο Έρωτας!

Η Εικόνα Των Άλλων

Πρώτη Γραφή [Εις διπλούν]

αείποτε έφα [24]

Ζω σ' Εναν Ωκεανό

Διαβάσματα [50]

Ποτέ δεν ήταν χαρωπή. Ήτανε πάντοτε σοβαρή και βαρύθυμη, θα ’πρεπε να το έχω προσέξει νωρίτερα. Όταν τα πράγματα δυσκόλευαν, ποτέ δεν ήταν ικανή να δει την άλλη όψη ή ν’ αλαφρώσει την κατάσταση. Η μόνη της ανταπόκριση στις απαιτήσεις και τις διαθέσεις μου, στην παράφορη λαχτάρα μου και, τέλος,  στην απογοήτευσή μου, ήταν μια ατέλειωτη και βασανιστική σιγή, μια συγκινητική, σιωπηρή και ηρωική υπομονή που με άγγιζε συχνά, αλλά που δεν βοηθούσε ούτε εκείνη ούτε εμένα.

Έρμαν Έσσε: «Ροσάλντε», Εκδόσεις Καστανιώτη – FAQ, 2010, ISBN: 978-960-03-3734-1, Μετάφραση: Φώντας Κονδύλης, Σελίδα 51.

αείποτε έφα [23]

Μη Φοβού [2]

αείποτε έφα [22]

Τίποτα

Διαβάσματα [49]

Εξακολουθούσε να μη βλέπει καλά το πρόσωπό της, αλλά τα μάτια της άστραψε μια περιφρόνηση που ήταν επεκτάσιμη στην ανθρωπότητα συνολικά. Στο ανθρώπινο είδος, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού της. Στο κάτω – κάτω, έλεγε  εκείνη η λάμψη, η θυσία χιλιάδων αντρών και γυναικών κατέληγε να μην αποτελεί παρά δυο αράδες στα βιβλία της ιστορίας .   

Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε: «Εύα», Εκδόσεις Πατάκη, 2018, ISBN: 978-960-16-8445-1, Μετάφραση: Τιτίνα Σπερελάκη, Σελίδα 291.

αείποτε έφα [21]

Επιείκεια

Τότε

αείποτε έφα [20]

Το ρήμα στην αρχή

Διαβάσματα [48]

Γιατί τίποτα και κανένας δεν φιλονικεί με τα όνειρα. Τα όνειρα ούτε πίσω σελίδα έχουν ούτε ανάγκη από δικαιολογία και απόδειξη. Διηγούνται από μόνα τους, με τη δική τους τάξη και με τις δικές τους καθοριστικές εικόνες. Και μέσα σ’ αυτά μπορούν τα πάντα να υπάρχουν, δυνατά και αδιανόητα, μέχρι και το να μην υπήρξε ποτέ η Ναταλία Μανούρ: γιατί σήμερα το πρωί δεν την είδα καθαρά· ούτε είχε διαύγεια η εικόνα της ούτε είχε φωνή καλά - καλά.   

Χαβιέρ Μαρίας: «Ο Αισθηματικός Άντρας», Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 1991, ISBN: 960-208-193-7, Μετάφραση: Μαρία Χατζηγιάννη, Σελίδα 116.

 

ΑνκαιΘά

Όλο και συχνότερα

Κράτησε

Διαβάσματα [47]

Η Μαρίτσα Σκίπη, πιο ώριμη από πριν, έμαθε να  αποφεύγει όσο γίνεται τα προβλήματα και δεν άργησε να γίνει περιζήτητη, γιατί έβγαλε φήμη πουτάνας που αγαπάει τους άντρες και ξέρει να τους φροντίζει, πράγμα  απολύτως ακριβές.  

Κωνσταντίνος Τζαμιώτης: «Σε Ποιον Ανήκει η Κόλαση», Μεταίχμιο, 2019, ISBN: 978-618-03-2140-1, «Στρατηγός», Σελίδα 382.

αείποτε έφα [19]

Δεν Είναι

Δενόλη Τηστήν

Διαβάσματα [46]

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ακράτεια κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι ένα από τα τρία συμπτώματα που πολλοί κατ’ εξακολούθηση δολοφόνοι παρουσίαζαν στην παιδική τους ηλικία, μαζί με την πυρομανία και την κακοποίηση ζώων.

Νίνα Κουλετάκη: «Φόνισσες», Εκδόσεις Κύφαντα, 2019, ISBN: 978-618-83967-6-0, «Mary Flora Bell: το παιδί - δολοφόνος», Σελίδα 388.

Σε κάποιες περιπτώσεις

Το Δέον Γενέσθαι

Υπάρχουν

Τί Άλλο

αείποτε έφα [18]

Εν καιρώ

Ανάμνηση

Πρωτοχρονιά 2020

αείποτε έφα [17]

Αν

αείποτε έφα [16]

Διαβάσματα [45]

Επιπλέον των όσων επιφέρει ο χρόνος, πρέπει κανείς να επισημάνει ότι τα αντίγραφα κειμένων είναι πάντοτε διαφορετικά σε λεκτικό, εικαστικό αλλά (και) σε υλικό επίπεδο από τα πρωτότυπα και ότι τέτοιες διαφορές έχουν τις επιπτώσεις τους στο νόημα αλλά και την κατανόηση.

Peter L. Shillingsburg, «Από τον Γουτεμβέργιο στο Google», Εκδόσεις Ροπή, 2017, ISBN: 978-618-5289-06-5, Μετάφραση: Κωνσταντίνος Τάκης, «Συμβάσεις: Ρηθέν/Μη ρηθέν Εννοούμενο/Αντιληπτό», Σελίδα 68.

Επιτύμβιο

Η σκόνη των βιβλίων