«το δ’ ευτυχείν, τόδ’ εν βροτοίς θεός τε και θεού πλέον·»
«Να πετυχαίνεις το σκοπό σου· αυτό είναι για τους θνητούς
θεός, κι ακόμα πιότερο από θεό.»
Γεωργία Παπαδάκη: «ΑΙΣΧΥΛΟΣ», ΕΚΚΡΕΜΕΣ, Νοέμβριος 2014, ISBN: 978-618-5076-01-6,
«Χοηφόροι» [59 -60], Σελίδες 172, 173.
Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε, ο γνωστός μιας ξαδέρφης μου, μαζί με τη γκόμενά του (η οποία είχε το όνομα ενός φυτού που τώρα δε θυμάμαι) είχε βάλει στόχο να μισούν όλοι την ξαδέρφη μου. Φυσικά, για να το καταφέρει χρησιμοποιούσε κάθε μέσο.
Δεν το κατάφερε πλήρως. Εγώ, για παράδειγμα, δεν τη μισώ. Σίγουρα, όμως, την έκανε πολλές φορές να κλάψει.
Δεν ξέρω αν πέτυχε το στόχο που είχε βάλει, αλλά όταν διαταράσσεις τόσο έντονα και βίαια την ζωή κάποιου άλλου, ίσως να νιώθεις μέσα σου "θεός".
Καλή συνέχεια.
Μη γελάσεις, αλλά θεά νιώθω κάθε φορά που ράβω ένα φόρεμά μου και το φοράω ή όταν τελειώνω μια πλεκτή εσάρπα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά δεν θα είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του ο Αισχύλος, αλλά για μένα είναι ωραίο να αισθάνομαι έτσι, ακόμα και με αυτά τα μικρά επιτεύγματα!
Καλό βράδυ Ούτις/Ολίγιστε!
Θα είναι υπέροχο να αντικρυζετε την πλεκτή σας εσάρπα όταν έχετε τελειώσει με το πλέξιμο.
ΔιαγραφήΆραγε πότε να αισθάνεται θεός ο Ολιγιστος;
Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν θεοί με την ασήμαντη ιεροτελεστία της απόλαυσης ενός ασήμαντου γλυκού από τον "πάτο" ενός καζανιού!Όταν τελειώνουν το γλύκο νιώθουν... άλλοι άνθρωποι!
Ένας άλλος νιώθει θεός όταν κατηγορεί άλλους για συνωμοσίες, σκευωρίες και όλα τα συναφή. Συνήθως τα πρόσωπα που κατηγορεί είναι ασήμαντα, με αποτέλεσμα η "κακοποίησή" τους με κάθε πρόσφορο μέσο να είναι... "παιχνιδάκι". Κανείς δεν τον εμποδίζει να κάνει ο, τι θέλει και μόλις τελειώσει με το "παιχνίδι" δε διστάζει να βγει κι από πάνω.
Αλλά εδώ μιλάμε για τον Ολιγιστο, αυτό το απαύγασμα φιλευσπλαχνίας, φιλοστοργίας, συμπόνιας και κυρίως αλήθειας.
Επ' ουδενί δεν θα αντλούσε ευχαρίστηση ένας τέτοιος Άνθρωπος από τον πόνο του άλλου.
Ποτέ!
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ/Η Ανώνυμος 1: Ανάποδη ερμηνεία. Ψυχραιμία.
Αρτίστα του βωβού: Τα μικρά πράγματα σώζουν καθημερινότητα και βίο. Αυτές τις ευκαιρίες, λοιπόν, καλό είναι, ακόμα και, να τις κυνηγάμε.
Ο/Η Ανώνυμος 2: Το κοιτάζετε από την αρνητική πλευρά. Περάστε στο φως. Αν και, εξ ορισμού, είναι κομμάτι δύσκολο ένας "ολίγιστος" να αισθάνεται Θεός, κάποιες φορές το έχει καταφέρει. Όχι στο επίπεδο της ισχύος αλλά σε αυτό της ευδαιμονίας και της άντλησης ευχαρίστησης και χαράς. Στους χαρακτηρισμούς σας, όμως, για τον ολίγιστο διακρίνω υπερβολή και, ομολογώ, αγνότητα πρόθεσης όχι.
Πιθανολογώ ότι Ο/Η Ανώνυμος 1 και Ο/Η Ανώνυμος 2 είναι ένα και το αυτό πρόσωπο.
Σε κάθε περίπτωση ένα, κομψό, ψευδώνυμο θα βοηθούσε.
Καλή συνέχεια στα μάκρη της μέρας :)
Θα σας απαντούσα αλλιώς αλλά επειδή με κάνατε να γελάσω θα σας χαρίσω το ψευδώνυμό μου : Ερμίνε Μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα.