Διαβάσματα [077] - Χένρι Τζέιμς

Το ροδαλό της προσωπάκι δίχως την παραμικρή σύσπαση, τα μάτια της ούτε καν να προσποιούνται ότι στρέφονται προς το φαινόμενο που είχα υποδείξει, αλλά αντίθετα να έχουν καρφωθεί πάνω μου με μία έκφραση σκληρής, αδιασάλευτης αυστηρότητας, μια έκφραση εντελώς πρωτόφαντη, σαν να με διάβαζε, να με κατηγορούσε, να με δίκαζε – ε, αυτό ήταν ένα πλήγμα που μεταμόρφωσε για μένα το ίδιο το κοριτσάκι σε φιγούρα τρομακτική. Αποσβολώθηκα μπροστά στο παγερό ύφος της, παρόλο που η βεβαιότητά μου ότι τα έβλεπε όλα  δεν ήταν ποτέ ισχυρότερη απ’ ό,τι τη στιγμή εκείνη, κι έπειτα, ορμώμενη από την αυθόρμητη ανάγκη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, της φώναξα με πάθος να κοιτάξει. «Είναι εκεί, κακόμοιρο παιδί – να, εκεί, εκεί, και το ξέρεις πάρα πολύ καλά!»

Χένρι Τζέιμς, «ΤΟ ΣΤΡΙΨΙΜΟ ΤΗΣ ΒΙΔΑΣ», ΨΥΧΟΓΙΌΣ – ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ, Μάρτιος 2019, ISBN: 978-618-01-2560-3, Μετάφραση: Τόνια Κοβαλένκο, Επίμετρο: Κολμ Τομπίν,  Κεφάλαιο XX, σελίδα 164.