Τέλος Έτους και Εποχής;

Όταν καταθέτεις:
Συμπάθεια, ενδιαφέρον, συγκίνηση
Και εισπράττεις:
Αδιαφορία, ασυνέπεια, απάθεια
Καιρός να τα μαζέψεις,
Να εξαφανιστείς!

Λόγος Παρηγορητικός (Εις Εαυτόν)

Πέρασε ο καιρός
Που σου έδειχνα
Και δεν έβλεπες
Τώρα
Θα πρέπει
Να κοιτάξεις
Και να δεις

 

 

Ανατροπή

Αρκεί μια (άσχετη) φράση (της) για να τινάξει “μαγεία” πέντε ημερών στον αέρα;
Ναι!

Ανήμερα [Εχθές]

Του ελκυστικού το ελκυστικότερο υπάρχει! Το έζησα, το απόλαυσα! Εχθές. Σήμερα συνεχίζω όπως προχθές. Η εύνοια της τύχης, γιατί έτσι το ένιωσα, ας συνεχίσει το δρόμο της.

Ανήμερα [Αύριο]

Το πιο ελκυστικό σενάριο: Σε συναντώ. Δεν μιλώ. Σε αγκαλιάζω. Σε φιλώ. Αποχωρώ. Σιωπώ.

[Ακόμα Ένα] Αν

Αν είσαι εδώ
Και είναι
Σαν να μην είσαι
Τι να το κάνω
Που είσαι;

Τι Κλέβω

Όταν δεν μπορώ
Να κλέψω
Την εικόνα Σου
Κλέβω
Τη φωνή Σου!

Παράδοξο Εν Παραλλήλω

Μου αρέσει που σκέφτηκα:
Προσπαθώ να μην τη σκέφτομαι
τη στιγμή που τη σκεφτόμουνα!

 

Σε Ποια Φάση

Βρισκόμαστε στην ευθύγραμμη της σχέσης μας φάση. Αυτή που περιγράφεται από ένα ευθύγραμμο τμήμα παράλληλο στον άξονα του χρόνου και στο μηδέν κοντά.

Περί Απογοητεύσεως

Και μην η απογοήτευσή μου, ως μεταξύ δύο ορόφων διαδραματιζόμενη και εκτεινόμενη, δεν είναι διώροφη;

Έκλαμψη

Το συνειδητοποίησα στην τελευταία σου επίσκεψη. Στον βρόντο μιλούσα. Στον βρόντο έπραττα και ανέμενα. Ήσουν αλλού. Από την αρχή. Δικό μου το σφάλμα. Η θλίψη. Όλα! Υγίαινε.

Μεταξύ Μας

Εγώ οργίζομαι

Εσύ ομορφαίνεις

Ανάσες

Επί εννιά δευτερόλεπτα η εικόνα Σου, σαν “Screen Saver”, στην οθόνη του κινητού μου.

Μια Αγκαλιά Με Καθυστέρηση

Ήρθες! Όλα τινάχτηκαν στον αέρα. Λοιπόν, υπάρχεις! Συνειδητά ή όχι με αφήνεις να ελπίζω. 

 

Για Να Πάψω Να Βασανίζομαι

Καιρός να εφαρμόσω την πράξη στη θεωρία: Δεν υπάρχεις!

Κάθε Σου Ένα

Κάθε απουσία Σου ένα γεγονός

Σήμερα Που. . .

Όταν προτιμάς τη χειραψία από την αγκαλιά υπάρχει πρόβλημα.

Μια (Επίκαιρη) Σκέψη

Όταν η λογική
Μάχεται το συναίσθημα
Καλό είναι
Να έχει βοηθούς
Εγωισμό και αξιοπρέπεια

 

(Και) Προχθές

Η ατμόσφαιρα: ερωτική - Εσύ: ουδόλως!

Τύχη Αγαθή

Ανοίγω τον Η/Υ. Στο, με τυχαία επιλογή από ένα πλήθος φωτογραφιών με το κινητό από το 2010, φόντο, εμφανίζεται μια φωτογραφία Σου. Μου χαμογελάς. Ανταποδίδω. Χαίρομαι. Ξεκινώ.

1 +

Μία ώρα και. Μαζί Σου. Έχω να διαχειριστώ ένα ποταμό συναισθημάτων που ξεχείλισε.
Δυσκολεύομαι.Εγγύτητα που μου κάνει κακό. . .

 

Στους Δύσκολους Καιρούς

Αφιερωμένο με πόθο ψυχής:

3/4

Με μία καλή, αν και συ σαν εμένα μετράς, δικαιολογία ήλθες. Έμεινες. Στα μαύρα ενδεδυμένη, κουρασμένη. Μιλήσαμε. Για όλα τα ανώδυνα. Να είσαι Καλά. Στη σιωπή, συνεχίζω.

 

Σαν Άνασσα Και Ήλιος

Μέσα στην καθημερινότητά μου βασίλεψες.

Τι Μού Φέρνει

Η, όποια, σχέση μας μού φέρνει στο νου την τέλεια καύση. Ίσως γιατί και αυτή δεν αφήνει υπολείμματα. . .

 

Καημός!

Του πουκαμίσου Σου
Τα τέσσερα, πέντε
Κόκκινα κουμπάκια
Που ποτέ
Δεν θα τα ξεκουμπώσω!

 

Πού Και Πώς

Όπου πήγα
Σε πήγα
Σαν σκέψη
Σαν αίσθημα
Σαν πάθος
Και
Πόθο

Επιστροφή

Σκεφτόταν διαρκώς ότι, όταν επιστρέψει, θα την συναντήσει. Έφτιαξε ένα σενάριο. Έμοιαζε απίθανο αλλά ήταν ότι επιθυμούσε. Το σκεφτότανε συνεχώς. Με ένταση. Συνειδητά προσπαθούσε να το κάνει να συμβεί. Σε λίγες μέρες θα μάθαινε. . . 

 

Με Πόσες [Λέξεις]

Απέτυχα
Με δεκάδες
Εκεί που
Με μία
Θα μπορούσες

Εγώ λαχταρούσα
Εσύ αδιαφορούσες

 

Σε Σένα

Οι λέξεις [μου] είναι δάσος. Μπήκες – χάθηκες.

 

Σε Μια Σαν Τη Δική Μας (Σχέση)

Αν κάτι δεν καταλαβαίνεις· ρώτησε να μάθεις.
Αν δεν καταλαβαίνεις τίποτα· σήκω και φύγε!

Δ. Εν Ενυπνίω

Όπως στη ζωή έτσι και στο όνειρο. Αμίλητη, αγέλαστη, ασυγκίνητη!

Παρά Μόνο

Ποτέ δεν με ενδιαφέρανε αυτά που μπορούσα να σου πάρω παρά, μόνο, αυτά που θα ήθελες να μου δώσεις.

Για Να Μη Γελιόμαστε

Όσο και να το τραβήξεις από τα αφτιά το τυπικό ενδιαφέρον ερωτικό δε γίνεται. . .

 

Εν Συντομία

Σιωπή, να σπείρεις

Λόγια, να θερίσεις

Από τα δύο, τίποτα.

Σε Μία Ασυγκίνητη

Άκουσέ με.
Δεν είμαι πλούσιος επειδή έχω να δώσω.
Είμαι πλούσιος γιατί μπορώ να στερηθώ.

 

Με Ένα Καινούργιο Φόρεμα

Όταν με τη φυσική παρουσία Της και μόνο μπορεί να σε νικήσει τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.

Τι Μας Χωρίζει

Πλέον δε μας χωρίζει μόνο ένα δάπεδο. Μας χωρίζει και μια τάφρος εγωισμού, αδιαφορίας και σιωπής. Μια τάφρος βαθυμένη από την πρωτοφανή έλλειψη συγκίνησης που επέδειξες σε κάθε κίνηση και ενέργειά μου.

Από Τα Φανερά Στα Αφανή

Έμοιαζε ασήμαντο. Η επιστροφή ενός βιβλίου που δάνεισες. Η επιλογή του χρόνου και του χώρου σε προβλημάτισε. Το σκέφτηκες. Ανακάλυψες το κλειδί της λύσης. Δεν ήταν η συμπεριφορά σου που μέτρησε ή μετρούσε. Ήταν η αδιαφορία της για το πρόσωπο και την περίπτωσή σου που αποκαλύφθηκε. Βεβαιώθηκες και δικαιώθηκες. Δικαίωμά σου.

Τι Δεν Υπάρχει

Δεν είναι ότι δεν έχω τι να (Σου) πω αλλά ότι δεν υπάρχει το πλαίσιο που θα νομιμοποιήσει τα όσα (έχω να Σου) πω.

 

Βαθμηδόν

Όταν βαθμηδόν, λόγω των καταστάσεων και της στάσης της, έχασε τη θέση της βασίλισσας της σκέψης του έχασε και πολλά από τα χαρίσματά της.

Σήμερα το Πρωί

Τρεις εβδομάδες μετά το μόνο που κατορθώσαμε μια ξερή “Καλημέρα”. Ήθελα να ανοίξω την αγκαλιά μου, να έρθεις να κουρνιάσεις.

 

Μελίνα Ασλανίδου: "Με Χρώματα Δικά Σου", των Τάκη Μπουρμά - Φωτεινή Λαμπρίδη.

Σήμερα Το Απογευματάκι

Έμαθα πράγματα. Για Εσένα κι εμένα. Τη Δευτέρα, που ελπίζω να συναντηθούμε, θα σου χαμογελάσω. Με τα μάτια.

Σε Μια Εβδομάδα

Θα συναντηθούμε. Δεν θα έχω να σου πω τίποτα. Κι εσύ το ίδιο, υποθέτω.

Μια Φωτογραφία Σου

Το φόντο στον Η/Υ μου αλλάζει κάθε πέντε λεπτά. Κάποια στιγμή θα εμφανιστεί και μία φωτογραφία Σου. Θα χαμογελάσω. Θα αλλάξει. Να περνάς Καλά!

Διερωτώμαι

Πώς είναι δυνατόν τόσο να με θλίβει η απουσία σου τη στιγμή που τίποτα, στην ουσία, δεν μου πρόσφερε η παρουσία σου;
Όπως και να έχει: Καλές Σου Διακοπές!

Βαδίζοντας [Επί Της Σ.]

Μπροστά του. Στην ίδια κατεύθυνση. Κινητό με κάμερα. Πειρασμός. Κλικ. Τη φυλάκισε.

Επί Της Ουσίας [και Δυστυχώς!]

“Τα μάτια Σου
Έκλεισες
Και μ’ άφησες
Απέξω”

Αλκαίος – Μικρούτσικος - Μητροπάνος

Γαλάζια Και Λευκή η Ένδυσή Σου

Δίκιο έχεις, σκέφτομαι, που οδήγησες τα πράγματα εκεί που τα οδήγησες. Λίγο πάνω από το μηδέν. Να βλεπόμαστε, να χαιρετιόμαστε, να προσπερνάμε. Αυτό μας άξιζε, αυτό μας πάει. Εγώ ο ανόητος, η γνωστική εσύ. Όλα τα άλλα: Προσωπική μυθολογία.

Τι Και Τι Δεν

Δεκάδες
Φορές
Τα εύκολα
Είπαμε
Τα άλλα
Ούτε μία!

Η [Μεταξύ Μας] Τάξη Των Πραγμάτων

Με μια καλή δικαιολογία (ίσως μόνο για 'μένα)∙ ήλθες.
Θα προτιμούσα να μην.

Το Δικό Σου [Αρχείο]

Δεν είναι πάντοτε καλό να έχεις και να συντηρείς ένα αρχείο.
Διότι: βλέπεις, αναθυμάσαι, αξιολογείς, πληγώνεσαι. . .

Περί Παιδιών και Πεδίων

Ω! Πόσο γρήγορα φθίνει της γοητείας του πεδίου σου η ένταση!

Η Ωραία Και Η Τάφρος

Με τόση ευκολία βάλαμε μια τάφρο σιωπής ανάμεσά μας που απορώ:
Γιατί το καθυστέρησα τόσο;

Τα Λόγια Μας (Πολλές Πολλές Μέρες Μετά)

- Τι κάνετε;
- Μια χαρά!
Αν αυτό δεν είναι αίσχος τότε ποιο είναι;

Αντικρίζοντάς Σε

Θέλω! Και λοιπόν;

Όλα σε άκι

Λευκό πουκαμισάκι.
Κόκκινο, περίτεχνο 
Mανικάκι.
Και από πάνω;
Ένα προσωπάκι
Που
Α δ ι α φ ο ρ ε ί !

Τι Έχει (Ή Δεν Έχει) Σημασία

Σημασία δεν έχει που τραβάνε σκέψη και μυαλό αλλά πόσο συνακολουθεί το σώμα.

Διαβολάκος [Β']

Περνώ έξω από την πόρτα της. “Μπες!”, μου γνέφει ο διαβολάκος. Του βγάζω κι εγώ τη γλώσσα και πάω στη δουλειά μου. . .

Καταγγελία

Ο Α., ευυπόληπτος συμπολίτης μας, είχε επί 3 ώρες και 17 λεπτά μια, πειραγμένη, φωτογραφία της Β. ως φόντο στο κινητό του.

Όνειρα Κουτσά

Σε τι διαφέρουν τα όνειρα από την πραγματικότητα όταν, ακόμα και σε αυτά, ενώ είσαι εκεί δεν σε αντικρίζω;

[Έκτη] Διαπίστωση

Αναστέλλοντας τις διαδικασίες προσέγγισης έχασα τον προσανατολισμό μου.

Status Quo

Σκέφτηκα πολλά.
Δεν έκανα τίποτα.

Εμμένω

Απίστευτα ελκυστική, στα μαύρα· ήρθες. Σαν να το ψυχανεμίστηκες. Εγώ σφιγμένος, σχεδόν αρνητικός. Ηττήθηκα. Τελειώσαμε.

Δύο Μην Για Το Σαββατοκύριακο

Μην ηρωοποιείς την αποτυχία (σου) και μην γλυκοξινοπικροβαλαντώνεις.

Τι Σημαίνει

Τι σημαίνει να μη σημαίνεις τίποτα για κάποιον, άντε, για Κάποια!, που για εσένα σημαίνει πολλά;
Κάτι!

Ολίγιστος

Λευκό πουκάμισο. Λιώνω.

Ούτε Μία

Μοιάζει να μην αξίζω ούτε μία "Καλημέρα".

Ακόμα Μου Αρέσει

Μιλούσα. Κοκκίνιζες.

Απορία Πλάγια

Σας κολακεύει το [μοβ] φόρεμα ή, μήπως, το αντίθετο;

Τι Δεν (Της) Έστειλα

Τα μαύρα σας πάνε πολύ!
[Το άγχος καθόλου]

Μωβ

Ήρθες. Απρόσμενα. Μιλήσαμε. Μια αγκαλιά δευτερολέπτων. Έφυγες. Δεν ελπίζω. Γνωρίζω.

Ποιος Δεν Είμαι

Μοιάζει να ξέχασες τους τρόπους σου. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα σου τους υπενθυμίσει.

Έβδομη Εργάσιμη

Η που πίστευες “Πολλά Υποσχόμενη Σιωπή” ήταν γεμάτη πύον.

Ποιος Έκλεισε Τι

Η στάση Σου μου έκλεισε το στόμα.
Η αξιοπρέπειά μου το δρόμο.

Μια Σκέψη

Η αδιαφορία είναι πρώτη εξαδέλφη της περιφρόνησης.

Στο Τρίτο Βήμα

Στο τρίτο, προς την πόρτα σου, βήμα άλλαξα πορεία. Ο εαυτός μου και εσύ δεν μου έχετε αφήσει κανένα περιθώριο. . .

H Πόρτα Σου

Βλέπω την πόρτα σου κλειστή. Δε μπορώ να αποφύγω τη σκέψη:
Σε 'μένα την έκλεισε.

Δώδεκα Παρά Δέκα

Οι πορείες μας διασταυρώθηκαν. Ο ένας απέναντι στον άλλον. Κοιταχτήκαμε. Παρατεταμένα. Με ένταση. Δεν βρήκαμε τίποτα να πούμε. Ώστε, λοιπόν, αυτό ήταν;

Τι Υποκρύπτεται

Πίσω από τη δική μου τυπικότητα και ψυχρότητα το ανεκπλήρωτο πάθος. Πίσω από τη δική σου;

Το Λέει και το Τραγούδι

"Δε φταις εσύ
Η φαντασία μου
Τα φταίει
Που σ' έπλασε
Όπως ήθελε αυτή"

Απόσπασμα Ημερολογίου

Πήγα στο γραφείο της για μια “Καλημέρα” στο πόδι. Μαύρο, μοβ και ξανθό τα χρώματά της. Η “αποστασιοποίησή” μου είναι στη θεωρία. Κάθε συνάντηση μαζί της μια προσωπική ήττα.

Ήρθες

Με μια μικρή αγκαλιά ανταλλάξαμε τυπικές ευχές.
Έκτοτε στραγγαλίζω ελπίδες.