Εγώ Εσένα

Εγώ
Εσένα
Κάτι
Θα πρέπει
Να σου
Έχω
Κάνει

Αλλά τι;

Σπάω το
Κεφάλι μου!

Εν Αθήναις

Καθημερινός
Βιασμός
Του οπτικού
Νεύρου

Το Ήμισυ Και Το Όλον

Τη μισή σου
Καλημέρα
Τη σκεφτόμουν
Όλη μέρα

Όσο, Τόσο

Όσο περισσότερο
Λαχταράς
Την ανταπόκριση
Του απέναντι
Τόσο περισσότερο
Στις διαθέσεις του
Εκτίθεσαι

Θανάσιμο Δίλλημα

Όταν
Η που
Πίστευες
Θεά
Αποδειχθεί
Παχύδερμο
Τι πράττεις;

Τι Από Που

Ένα 
Τηλεφώνημά σου
Είναι
Από αυτά
Που περιμένω
Στη ζωή μου

Μπλε (Ελεκτρίκ)

Όταν μία
Ελκυστική
Γυναίκα
Έρχεται
Και σου ζητά
Να την
Φωτογραφίσεις
Δεν μπορεί
Παρά
Να αισθάνεσαι
Ευδαίμων

Μια Κατάληξη

Άλλο το 
. . . μένη
Της αρχής
Άλλο το
. . . μένη
Του τέλους

Ωραία

Λοιπόν
Με έβαλες
Στη θέση μου
Κοίταξε
Κι εσύ
Αν βρήκες
Τη δική σου

Ως Πότε

Σκεπασμένη
Με κουβερτούλα
Μισοκοιμόσουν
Στο σαλόνι
Σε χάιδεψα
Σε φίλησα
Στο μάγουλο
Άνοιξες
Τα μάτια
Μου μίλησες
"Δεν θέλω
Να σου μιλώ"
Είπα
Και βγήκα
Από το σαλόνι

Ακόμα
Και στα 
Ενύπνια. . .

Ωκεανός

Δεν με πειράζει
Που πλέω
Σε έναν
Ωκεανό
Μοναξιάς
Μα που δεν
Αχνοφαίνεται
Μήτε ένα
Τόσο δα
Νησάκι

Απλά, Ξερά, Σκέτα

Δίχως
Τραπεζάκια
Κι αηδίες
Στα όρθια
Το είπα

Κι εσύ:
"Το είχα
καταλάβει"

Μεγαλείο!

Αίφνης

Για μια στιγμή
Όλα τα πρόσωπα
Το πρόσωπό σου 

Όπως Πάμε

Σε λίγο
Θα απομείνει
Μία εικόνα σου
Φτιαγμένη
Από λεπτομέρειες
Που θα έχω πια
Ξεχάσει

Αναρωτήθηκα

Μήπως
Η απουσία σου
Ευθύνεται
Για τον
Ταραγμένο
Των τελευταίων
Ημερών
Ύπνο

Από Τα Παλιά

Όλο το πρωί
Επεξεργάζομαι
Σκαναρισμένες
Φωτογραφίες σου
Όλο το πρωί
Τριγυρνάς
Στο μυαλό μου

Εναλλάξ

Στα ενύπνια
Πότε η μία
Πότε
Η άλλη
Στη ζωή μου
Ούτε η μία
Ούτε
Η άλλη

Με Αφορμή Ένα (Κερδισμένο) Φλουρί

Δεν είμαι
Ναυτικός
Που ταξιδεύει
Μα ένας
Που το σπίτι του
Δεν τον κράτησε