Αντίο, αγαπημένη
μου Μαργαρίτα, δεν είμαι ούτε αρκετά πλούσιος για να σας αγαπώ όπως θα ήθελα,
ούτε αρκετά φτωχός για να σας αγαπώ όπως θα θέλατε. Ας λησμονήσουμε, λοιπόν,
εσείς ένα όνομα που μπορεί να σας είναι σχεδόν αδιάφορο, εγώ μια ευτυχία που
μου είναι απρόσιτη.
Αλέξανδρος Δουμάς (Υιός), «Η Κυρία Με Τις Καμέλιες», Το Βήμα, 2010, ISBN: 978-960-469-884-4, Μετάφραση: Αντρέας Φραγκιάς, Επίμετρο: Jules Janin, 14, Σελίδα: 116.
Θα σταθώ στο ''αντίο''. Κρύβει παραίτηση, απογοήτευση αλλά και αποδοχή. Κι έναν μέλλοντα πιο ελεύθερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό βράδυ Νικ.
:)
Γεια σου Στελ,
ΔιαγραφήΟι εραστές δικαιούνται, θαρρώ, να πουν κι ένα "αντίο" παραπάνω!
Καλό ξημέρωμα! :)