Μεσημεράκι. Ψιλόβροχο. Στην αφετηρία κόσμος πολύς. Φάνηκε το λεωφορείο. Διπλό, “φυσαρμόνικα”, γεμάτο και με μικρή καθυστέρηση. Ο οδηγός, σκέτο αστροπελέκι, άνοιξε τις πόρτες μπροστά στο πλήθος. Ορμίσαμε αλαλάζοντες. Οι εντός προσπαθούσαν να βγουν και έβριζαν. Μια ομορφιά. Έτσι για να μην τα χώνουμε στους “Αλβανούς” που τα ξημερώματα έχουν παρόμοια συμπεριφορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου