Εν Οίκω

Κοιτάζω

Τις ράχες

Των βιβλίων

Όπως

Άλλοι

Κοιτάζουν

Τα φυτά

Ή

Τα ζώα τους

1 Και 0 Και 2 Μετά

Παρατεταμένη
Μιζέρια
Δεκαπεντάχρονης
Σπυριάρας
Επαρχιώτισσας
Γκόμενας

Έτσι Νομίζω

Κανένας

Δεν έχει

Το δικαίωμα

Να σου πει

Πώς να ζήσεις

Τη ζωή σου

Ούτε καν

Ο εαυτός σου

Εφ' Ενός Ζυγού

Υπάρχουν

Άνθρωποι

Που

Όταν

Τους

Καλημερίσεις

Πανικοβάλλονται

Μην Ειν' Αλήθεια;

Όλες

Οι μουσικές

Σήμερα

“Δεν άξιζες”

Μου λένε

Έτσι

Ο χρόνος (μας)

Κουτρουβαλιάζεται

Προς το κατώτερο

Σημείο

Το θάνατο