Σκέψεις Δεύτερες

Διαβάσματα [033] - Κάρολος Ντίκενς

«Αυτό ήταν, μόνο που απόψε, όταν παρακολουθούσε τα χείλη μου τόσο στενά καθώς τραγουδούσα, δεν ένιωθα μόνο να τρομοκρατούμαι αλλά και να ντροπιάζομαι και να πληγώνομαι οδυνηρά. Ήταν σαν να με φίλησε, και δεν το άντεξα και ξεφώνισα. Αυτό δεν πρέπει ποτέ να το πεις σε κανέναν. . .»

Κάρολος Ντίκενς: «ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΝΤΟΥΙΝ ΝΤΡΟΥΝΤ», ΕΣΤΙΑ, 2008, ISBN: 978-960-05-1374-5, Μετάφραση - Προλογικό σημείωμα - Σημειώσεις: Αθηνά Κακούρη, Κεφάλαιο 7 «Εξομολόγηση, και όχι μόνον μία», Σελίδα 101.

Όρια

Ευθέως

Διαβάσματα [032] - Αλέκος Σακελλάριος, Δήμος Λεβιθόπουλος

Ο καθένας μας κρύβει μέσα του τον καλύτερο και τον χειρότερο Έλληνα μαζί. Το κακό είναι ότι όσο πάει και αυτοί οι δύο, όλο και λιγότερο διαφέρουν μεταξύ τους.

Αλέκος Σακελλάριος, Δήμος Λεβιθόπουλος: «Τότε που οι άνθρωποι γελούσαν!», Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη, Επανέκδοση 2007, ISBN: 960-6604-27-6, «τι σου κάνω τώρα Ελλάδα μου;», Σελίδα 405.

Τοπίο

Σημείωση Στον Δημόκριτο

Απορίας Action

Χ·2 ή Με Πέντε Λέξεις

Στην Ασπίδα του Ερωτόκριτου . . . και Αλλού

Για Το Οτιδήποτε

Με Όρους Μπάσκετ

Διαβάσματα [031] - Μισέλ Ουελμπέκ

Τριάντα χρόνια αργότερα δεν μπορούσε παρά ακόμη μια φορά να καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα: το δίχως άλλο οι γυναίκες ήταν καλύτερες από τους άντρες. Ήταν πιο τρυφερές, πιο αγαπησιάρες, πιο πονετικές και πιο γλυκές· λιγότερο βίαιες, λιγότερο εγωίστριες, δεν είχαν τόσο μεγάλη ανάγκη για αυτοεπιβεβαίωση, ούτε διέθεταν τόση σκληρότητα. Και επιπλέον ήταν πιο μυαλωμένες, πιο έξυπνες και πιο εργατικές.

Μισέλ Ουελμπέκ: «ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ», ΕΣΤΙΑ, Έβδομη έκδοση: Ιούλιος 2017, ISBN: 960-05-0895-Χ, Μετάφραση: Αλέξης Εμμανουήλ, Μέρος Δεύτερο: Οι Παράξενες Στιγμές, 11, Σελίδα 221.

Μία

Τι Περισσότερο