Μόνο σ’ εσένα μπορούσα να προσβλέπω για βοήθεια, αν και για σένα δεν έτρεφα παρά μονάχα μίσος. Αναίσθητε, άκαρδε δημιουργέ! Με προίκισες με αισθήματα και πάθη, κι ύστερα με πέταξες, έρμαιο της χλεύης και της απέχθειας των ανθρώπων. Μόνο από σένα, ωστόσο, μπορούσα να αξιώσω οίκτο και επανόρθωση, και από σένα αποφάσισα να ζητήσω τη δικαιοσύνη που μάταια είχα επιχειρήσει να κερδίσω από οποιοδήποτε άλλο πλάσμα είχε τη μορφή του ανθρώπου.
Μέρι Σέλει, «Φρανκενστάϊν», ΨΥΧΟΓΙΌΣ – ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ, Μάρτιος 2019, ISBN: 978-618-01-2800-0, Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά, Κεφάλαιο 16, σελίδα 209.
Συγκλονιστικό! Πραγματικά ένα θρυλικό μυθιστόρημα που έχει σφραγίσει την ιστορία της λογοτεχνίας. Και μάλιστα ένα τέτοιο θέμα με συγγραφέα μια γυναίκα, νεαρή σε ηλικία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Ολίγιστε. Η επιλογή σου στο απόσπασμα φανερώνει πολλά.
Καλησπέρα Γιάννη,
ΔιαγραφήΧρόνια σου Πολλά, Καλά, Δημιουργικά, Απίθανα!
Τελικά, ήταν ένα καλό βιβλίο!
Να είσαστε όλοι Καλά!