Έτσι ήταν μάλλον η απαιτητική φύση των φιλοδοξιών μου,
παρά κάποια ιδιαίτερη εξαχρείωση των ελαττωμάτων μου, που με έκανε αυτό που
ήμουν. Και με ένα ρήγμα ακόμη πιο βαθύ από αυτό που ανοίγεται μέσα στην ψυχή
των περισσοτέρων ανθρώπων, χωρίστηκαν μέσα μου εκείνες οι περιοχές του καλού
και του κακού, οι οποίες διαιρούν και συνθέτουν τη διττή φύση του ανθρώπου.
Είχα, λοιπόν, την τάση να στοχάζομαι βαθιά και να προβληματίζομαι γι’ αυτόν το
σκληρό νόμο της ζωής ο οποίος κρύβεται στη βάση της θρησκείας και αποτελεί πηγή
δυστυχίας για τον άνθρωπο. Παρότι ήμουν τόσο βαθιά διπρόσωπος, δεν ήμουν με
καμία έννοια υποκριτής.
Robert Louis Stevenson, «Δόκτωρ Τζέκιλ Και Κύριος Χάϊντ, Το Νησί Του Θησαυρού, Απαγωγή», Τέσσερα Πι, 2011, ISBN: 978-960-488-289-5, Μετάφραση: Γεωργία Ιορδανίδου,
Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη, Αναστασία Ζαββίδου, «Δόκτωρ Τζέκιλ Και Κύριος Χάϊντ»,
«X Η πλήρης έκθεση της υπόθεσης από τον
Χένρι Τζέκιλ», Σελίδα 55.
Εκπληκτικός συγγραφέας και ένα θρυλικό έργο. Ένα έργο σταθμός. Το έχω στη βιβλιοθήκη μου και είναι από τα βιβλία, που οφείλει να διαβάσει κάθε βιβλιόφιλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Ολίγιστε. Εξαίρετη επιλογή.
Καλημέρα Γιάννη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο περίεργο με τα κλασικά έργα είναι πως αν και γνωρίζουμε την ύπαρξη τους σπάνια μπαίνουμε στον κόπο να τα διαβάσουμε. Το συγκεκριμένο το έχω στο πρωτότυπο και σε δύο μεταφράσεις του στα Ελληνικά.
Να είσαι Καλά!