Όπως ο πόνος που μοιράζεται είναι μίσος πόνος, έτσι και η συμπόνοια που αμφισβητεί δεν είναι γιατρευτική, όταν σε αγγίζει. Αυτό που λαχταρούσε η Λίλυ ήταν το σκοτάδι που κλείνουν μέσα τους τα μπράτσα που αγκαλιάζουν, τη σιωπή που δεν είναι μοναξιά αλλά συμπόνοια με κρατημένη ανάσα.
Ίντιθ Γουόρτον, «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΑΣ», RBA Coleccionables, S.A.U., 2022, ISBN: 978-84-1393-846-2, Σελίδα 185.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου