Οι μέρες
περάσαν ανάλαφρες και γρήγορες και έπειτα ένα βράδυ που κωπηλατούσαν οι δυο
τους πλάι πλάι στη λίμνη η Έιμι ψιθύρισε:
- - Τι όμορφα που τραβάμε κουπί με τον
ίδιο ρυθμό. . .
- - Τόσο όμορφα, μουρμούρισε ο Λόρι, ώστε
θα ήθελα να τραβάμε μαζί κουπί σ’ όλη μας τη ζωή, πάνω στην ίδια βάρκα. Κι εσύ
Έιμι;
- -
Κι εγώ το ίδιο, απάντησε η Έιμι σιγανά.
Τότε, άφησαν κι οι δυο τους τα κουπιά και η λίμνη αντικαθρέφτισε
στα νερά της τη νιότη τους, την ευτυχία τους και την αγάπη τους.
Λουίζα
Μ. Άλκοτ – «ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΡΙΕΣ», RBA Coleccionables, S.A.U., 2022, ISBN: 978-84-1393-843-1, Μετάφραση:
Γιώργος Τσουκαλάς, «Οι Μικρές Κυρίες Παντρεύονται 18. Αναζητώντας τη λησμονιά»,
Σελίδα 278.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου