Ούσα

Στα ενύπνια

Παρούσα

Στη ζωή

Απούσα

Αθροιστικά

Είναι πολλοί αυτοί

Που δεν να

Τη ζωή τους

Κοσμίσουν

Γνωρίζουν, επιθυμούν

Μπορούν, τολμούν

Διαβάσματα [207] – Ονορέ Ντε Μπαλζακ

Η Σαμπό έκλεισε την πόρτα της κρεβατοκάμαρας, προκαλώντας τη δυσπιστία του Πονς, και βρήκε τον Μαγκούς ακίνητο μπροστά στους τέσσερεις πίνακες. Αυτή η ακινησία, αυτός ο θαυμασμός, δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά παρά μόνον από εκείνους που η ψυχή τους ανοίγεται στο ωραίο ιδανικό, στο ανέκφραστο συναίσθημα που γεννά η τελειότητα στην τέχνη· μπορούνε να τα καταλάβουνε μόνον εκείνοι που καρφώνονται στα πόδια τους για ώρες ολόκληρες, στο Μουσείο μπροστά στα αριστουργήματα της τέχνης, μπροστά στη «Τζιοκόντα» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, μπροστά στην «Αντιόπη», αυτόν τον θαυμάσιο πίνακα του Κορέτζε, μπροστά στην «Κυρά του Τιτσιάνο», στην «Αγία Οικογένεια» του Αντρέα ντελ Σάρτο, μπροστά στα «Παιδιά τα τριγυρισμένα από άνθη» του Ντομενιτσίνο, μπροστά στη μικρή σύνθεση και στο «Πορτρέτο γέρου» του Ραφαήλ.

 

Ονορέ Ντε Μπαλζάκ, «Ο Εξάδελφος Πονς», Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος, 1971, ISBN: Άνευ, Μετάφραση: Κώστας Θεοφάνους, «XXXIX Συμφωνημένη δωροδοκία», Σελίδα 159.

Στάγδην

Με το σταγονόμετρο

Μου έδινες

Κι ας το κατάλαβες

Μην

Περί ενυπνίων

Αν να τα κρατήσω

Θέλω κάθε που

Σηκώνομαι

Θα να σημειώνω πρέπει

Τα πώς και τα τι

Εκ Πείρας [7]

Πράγματα που

Φαίνονται

Απλά

Δεν πάντα

Είναι

Διαβάσματα [206] – Σώτη Τριανταφύλλου

Συχνά, διαβάζοντας μεγάλους συγγραφείς, αποφασίζω ότι δεν θα τα καταφέρω ποτέ: μου λείπει η δύναμη της εικονοπλασίας, η φαντασία, μου λείπει το αρχιτεκτονικό σχέδιο, η σωστή κυανοτυπία· μου λείπει η προσωπικότητα. Θα έπρεπε ν’ αλλάξω επάγγελμα, να πάψω να κοροϊδεύω τον κόσμο· κάνω κάτι περιττό, ίσως και επιβλαβές· αντί οι αναγνώστες να χάνουν το χρόνο τους μαζί μου, θα έπρεπε να διαβάζουν άλλους: κάθε μέρα οι «άλλοι» πληθαίνουν· στους άλλους προστίθενται καινούργιοι· από τη Νότια Αφρική, από την Ολλανδία από τη Σενεγάλη.  Είμαι αποτυχημένη συγγραφέας αλλά επιτυχημένη αναγνώστρια: να θυμηθώ αργότερα να κατεβάσω από το ράφι της βιβλιοθήκης (σαν τον πατέρα μου, έχω δύο βιβλιοθήκες, τις οποίες ψαχουλεύω από κάθε βράδυ προτού κοιμηθώ· ανεβαίνω σ’ ένα σκαμνί από το οποίο σκαρφαλώνω με ριψοκίνδυνο τρόπο στα ράφια) τον Σόμερσετ Μομ, τον Τζον Άπνταϊκ, τον Λ. Π. Χάρτλυ… τον Β. Σ. Νάιπολ, τον Λόρενς Ντάρελ, τον Ερνέστο Σάμπατο… Να τους ξαναρίξω μια ματιά…

 

Σώτη Τριανταφύλλου, «Ο Χρόνος Πάλι»,  Πατάκης 2009,  ISBN: 978-960-16-3410-4, «Η τέχνη της μυθοπλασίας», Σελίδα 290.

Αν κάτι

Αν κάτι καλό

Σου χάρισε η φύση

Ανάστημα, Υγεία

Ομορφιά

Να χαίρεσαι

Να επαίρεσαι

Μην