Οι λέξεις [μου] είναι δάσος. Μπήκες – χάθηκες.
Λίγα, μετρημένα, λόγια σε πρώτο πρόσωπο. Μείγμα αλήθειας και ψέματος, πραγματικού και προσδοκώμενου, παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. . .
Τρίτη 30 Αυγούστου 2011
Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011
Σε Μια Σαν Τη Δική Μας (Σχέση)
Αν κάτι δεν καταλαβαίνεις· ρώτησε να μάθεις.
Αν δεν καταλαβαίνεις τίποτα· σήκω και φύγε!
Αν δεν καταλαβαίνεις τίποτα· σήκω και φύγε!
Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011
Παρά Μόνο
Ποτέ δεν με ενδιαφέρανε αυτά που μπορούσα να σου πάρω παρά, μόνο, αυτά που θα ήθελες να μου δώσεις.
Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011
Για Να Μη Γελιόμαστε
Όσο και να το τραβήξεις από τα αφτιά το τυπικό ενδιαφέρον ερωτικό δε γίνεται. . .
Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011
Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011
Σε Μία Ασυγκίνητη
Άκουσέ με.
Δεν είμαι πλούσιος επειδή έχω να δώσω.
Είμαι πλούσιος γιατί μπορώ να στερηθώ.
Δεν είμαι πλούσιος επειδή έχω να δώσω.
Είμαι πλούσιος γιατί μπορώ να στερηθώ.
Με Ένα Καινούργιο Φόρεμα
Όταν με τη φυσική παρουσία Της και μόνο μπορεί να σε νικήσει τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
Τρίτη 16 Αυγούστου 2011
Τι Μας Χωρίζει
Πλέον δε μας χωρίζει μόνο ένα δάπεδο. Μας χωρίζει και μια τάφρος εγωισμού, αδιαφορίας και σιωπής. Μια τάφρος βαθυμένη από την πρωτοφανή έλλειψη συγκίνησης που επέδειξες σε κάθε κίνηση και ενέργειά μου.
Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011
Από Τα Φανερά Στα Αφανή
Έμοιαζε ασήμαντο. Η επιστροφή ενός βιβλίου που δάνεισες. Η επιλογή του χρόνου και του χώρου σε προβλημάτισε. Το σκέφτηκες. Ανακάλυψες το κλειδί της λύσης. Δεν ήταν η συμπεριφορά σου που μέτρησε ή μετρούσε. Ήταν η αδιαφορία της για το πρόσωπο και την περίπτωσή σου που αποκαλύφθηκε. Βεβαιώθηκες και δικαιώθηκες. Δικαίωμά σου.
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011
Τι Δεν Υπάρχει
Δεν είναι ότι δεν έχω τι να (Σου) πω αλλά ότι δεν υπάρχει το πλαίσιο που θα νομιμοποιήσει τα όσα (έχω να Σου) πω.
Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011
Βαθμηδόν
Όταν βαθμηδόν, λόγω των καταστάσεων και της στάσης της, έχασε τη θέση της βασίλισσας της σκέψης του έχασε και πολλά από τα χαρίσματά της.
Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011
Σήμερα το Πρωί
Τρεις εβδομάδες μετά το μόνο που κατορθώσαμε μια ξερή “Καλημέρα”. Ήθελα να ανοίξω την αγκαλιά μου, να έρθεις να κουρνιάσεις.
Μελίνα Ασλανίδου: "Με Χρώματα Δικά Σου", των Τάκη Μπουρμά - Φωτεινή Λαμπρίδη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)