Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019

Διαβάσματα [045] – Peter L. Shillingsburg

Επιπλέον των όσων επιφέρει ο χρόνος, πρέπει κανείς να επισημάνει ότι τα αντίγραφα κειμένων είναι πάντοτε διαφορετικά σε λεκτικό, εικαστικό αλλά (και) σε υλικό επίπεδο από τα πρωτότυπα και ότι τέτοιες διαφορές έχουν τις επιπτώσεις τους στο νόημα αλλά και την κατανόηση.

Peter L. Shillingsburg, «Από τον Γουτεμβέργιο στο Google», Εκδόσεις Ροπή, 2017, ISBN: 978-618-5289-06-5, Μετάφραση: Κωνσταντίνος Τάκης, «Συμβάσεις: Ρηθέν/Μη ρηθέν Εννοούμενο/Αντιληπτό», Σελίδα 68.

4 σχόλια:

  1. Έτσι ακριβώς είναι.
    Btw ωραίο αυτό το "μη ρηθέν εννοούμενο", αν και δεν μπορώ να το αντιληφθώ πλήρως.
    Εσείς, για παράδειγμα, μπορείτε να ερμηνεύσετε την σιωπή;
    Καλησπέρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα,

    "Το μη ρηθέν εννοούμενο" είναι μία άποψη του συγγραφέα την οποία εξηγεί στο σχετικό κεφάλαιο. Γενικά πρόκειται για ένα δύσκολο ανάγνωσμα και διατηρώ και κάποιες επιφυλάξεις για την, έτσι και αλλιώς δύσκολη μετάφραση. Το μέσα σε παρένθεση (και) στο κείμενο που παρέθεσα είναι δικό μου προκειμένου να βγαίνει, κατά την άποψή μου, νόημα.

    Όσο για την ερμηνεία της σιωπής όλοι, πιστεύω, είμαστε ικανοί να το πράξουμε. Το ζήτημα είναι σε τι χρησιμεύει ή και που οδηγεί η ερμηνεία ή οι ερμηνείες μας.

    Καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα, διαβάζοντας το κείμενο δεν έχω κάτι να προσθέσω αλλά διαβάζοντας τα σχόλια επιτρέψτε μου μια άποψη για την σιωπή.
    Η εμπειρία μου έδειξε πως αυτό που μπορεί να σε οδηγήσει κάπου είναι η ήρεμη καλοπροαίρετη κουβέντα, ο διάλογος. Η σιωπή ποτέ δεν βοήθησε. Θα έλεγα πως δημιουργεί αδιέξοδα. Και δεύτερες σκέψεις, κυρίως αυτές!
    Βέβαια υπάρχουν περιπτώσεις που είναι σεβαστή.

    μια όμορφη μέρα εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα μέσα στη ζωή κατά τον άνθρωπο και τις περιστάσεις. Προσωπικά έχω κάτι δεκάδες σφραγίδες επάνω μου σιωπής. Που και που πιάνω τον εαυτό μου να κάνει, για αυτές, υποθέσεις και, συνήθως, εκνευρίζομαι. Αφτο με τις σιωπές μοιάζει ωστόσο να το προκαλώ ο ίδιος εγώ. Είναι μάλλον το ότι ποτέ δεν διαπραγματεύτηκα τα 1+1=2 μου. . .

      Τρεις - τέσσερεις καλημέρες είν' αυτές, πες τες κι ας πέσουν χάμω :)

      Διαγραφή