Στο μεταξύ, όταν ρώτησα τον Κουίκουεγκ
με τα σπασμένα του Αγγλικά μου έδωσε να καταλάβω ότι στην πατρίδα του, επειδή
δεν είχαν κανενός είδους καναπέδες και σοφάδες, ο βασιλιάς, οι αρχηγοί και
γενικά οι ευγενείς συνήθιζαν να παχαίνουν μερικούς από τις χαμηλότερες τάξεις
για να τους χρησιμοποιούν σαν ντιβάνια.
Herman Melville: «ΜΟΜΠΙ ΝΤΙΚ»,
4π, 2011, ISBN: 978-960-488-288-5, Μετάφραση: Βάλια Ευσταθίου, Γεωργία Ιορδανίδου, Τάσος
Καφαντάρης, Βασιλική Κοκκίνου και Αναστασία Σαββίδου, «XXI Μπαρκάροντας», Σελίδα 100.
Λέτε λοιπόν να μας παχαίνουν για κάποιο παρόμοιο λόγο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα σε λίγες μέρες θα ακούσουμε το ''παχύνατε όσο πρέπει, βγείτε'', τί όχι;)
Καλή ανάσταση κι εδώ στον ολίγιστο :)
Θα δείξει!
ΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση fish eye!
Φιλιά <3