Σκληρή διαπίστωση. Ναι, προφανώς δεν θα συναντήσεις πολλούς να σκύψουν πάνω από τις σκέψεις σου αλλά κάποιοι όμως θα υπάρξουν. Έτσι δεν γίνεται πάντα; Λίγοι, εκλεκτοί. Για αυτούς δεν αξίζει; Καλησπέρα φίλε μου.
Όχι πάντα, απλά νομίζω πως δεν θα το κάνουν (στατιστικά) αυτοί που ίσως εσύ θα ήθελες να το κάνουν. Μας ''διαβάζουν'' δεν μπορείς να φανταστείς πόσοι άνθρωποι και κάτω από ποιές συνθήκες πατούν πάνω στα χνάρια που αφήνουμε.
Οι σημειώσεις σου αν είναι ευανάγνωστες και διαθέσιμες, τότε το κανένας ισοδυναμεί με το βαρύγδουπο ποτέ η πάντα. Όλα είναι σχετικά και στη ροή του χρόνου, διαρκώς εξελισσόμενα και πιθανόν ιχνηλατούμενα. Άρα μην αποκλείεις ευχάριστες ανατροπές κι εκπλήξεις. Κι αναρωτιέμαι, μήπως η δήλωση αυτή που λύπη η θυμό κι απαγοήτευση ενσταλάζει και έχει χαρακτήρα αφοριστικό, μήπως δηλώνει καθαρά δικό σου moto;
Έκανα την, περί ιχνηλάτησης, σκέψη όταν, όπως το συνηθίζω, σημείωσα πάνω σε ένα βιβλίο ημερομηνία και ώρα κατά την οποία ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του. Δεν έχω δημόσιο βίο συνεπώς, δεν υπάρχει, ικανό τουλάχιστον, πλήθος στοιχείων για ιχνηλάτηση από αγνώστους, μου, ανθρώπους. Αντίθετα η ιδιωτική μου ζωή είναι γεμάτη ημερολόγια, καταγραφές και σημειώσεις. Το "κανείς", λοιπόν, αναφέρεται στους δικούς μου ανθρώπους, νυν και μέλλοντες, που έχουν, ή θα έχουν, πρόσβαση στα ίχνη που, σαν άνθρωπος, αφήνω (και με το παραπάνω!). Τόσο απλά.
Σκληρή διαπίστωση. Ναι, προφανώς δεν θα συναντήσεις πολλούς να σκύψουν πάνω από τις σκέψεις σου αλλά κάποιοι όμως θα υπάρξουν. Έτσι δεν γίνεται πάντα; Λίγοι, εκλεκτοί. Για αυτούς δεν αξίζει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα φίλε μου.
Όχι πάντα, απλά νομίζω πως δεν θα το κάνουν (στατιστικά) αυτοί που ίσως εσύ θα ήθελες να το κάνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας ''διαβάζουν'' δεν μπορείς να φανταστείς πόσοι άνθρωποι και κάτω από ποιές συνθήκες πατούν πάνω στα χνάρια που αφήνουμε.
καλημέρα Νικ.
Οι σημειώσεις σου αν είναι ευανάγνωστες και διαθέσιμες, τότε το κανένας ισοδυναμεί με το βαρύγδουπο ποτέ η πάντα. Όλα είναι σχετικά και στη ροή του χρόνου, διαρκώς εξελισσόμενα και πιθανόν ιχνηλατούμενα. Άρα μην αποκλείεις ευχάριστες ανατροπές κι εκπλήξεις. Κι αναρωτιέμαι, μήπως η δήλωση αυτή που λύπη η θυμό κι απαγοήτευση ενσταλάζει και έχει χαρακτήρα αφοριστικό, μήπως δηλώνει καθαρά δικό σου moto;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη, fish eye, Jane Eco,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκανα την, περί ιχνηλάτησης, σκέψη όταν, όπως το συνηθίζω, σημείωσα πάνω σε ένα βιβλίο ημερομηνία και ώρα κατά την οποία ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του. Δεν έχω δημόσιο βίο συνεπώς, δεν υπάρχει, ικανό τουλάχιστον, πλήθος στοιχείων για ιχνηλάτηση από αγνώστους, μου, ανθρώπους. Αντίθετα η ιδιωτική μου ζωή είναι γεμάτη ημερολόγια, καταγραφές και σημειώσεις. Το "κανείς", λοιπόν, αναφέρεται στους δικούς μου ανθρώπους, νυν και μέλλοντες, που έχουν, ή θα έχουν, πρόσβαση στα ίχνη που, σαν άνθρωπος, αφήνω (και με το παραπάνω!). Τόσο απλά.
Να είσαστε Καλά!