«Δεν έχεις
αντιληφθεί που ζούμε! Σε έναν κόσμο αυτολύπησης. Δες τις ταινίες που σπάνε
ταμεία, τα βιβλία που γίνονται ανάρπαστα. Ποιους έχουν για ήρωες; Κάποιους οι
οποίοι κακοποιήθηκαν, βιάστηκαν, εξευτελίστηκαν, τράβηξαν του λιναριού τα
βάσανα. Οι άνθρωπο δεν καμαρώνουν πλέον για ό,τι κατάφεραν. Επαίρονται για ό,τι
έπαθαν. Όπως στους βίους των αγίων, που φρίττεις να διαβάζεις πώς τρύπησαν τον
έναν με αμέτρητα βέλη, πώς παλούκωσαν την άλλη. Οίκτος και οργή, ιδού η συνταγή
επιτυχίας στην εποχή μας! Το να περνιέσαι για θύμα σου ανοίγει όλους τους
δρόμους.
Χ. Α. Χωμενίδης, «Ο Τζίμης Στην Κυψέλη», Πατάκης, 2021, ISBN: 978-960-16-9801-4, «Μέρος
Τρίτο, X», Σελίδα 289.
Γιατί πότε ήταν διαφορετική η κατάσταση; Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι πάντα μιλούσαν για αυτά που έπαθαν και επιβίωσαν, δηλαδή βγήκαν δυνατοί. Η ζωή δεν δίνει μόνο μέλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι για αυτή τη δύναμη που έδειξαν παινεύονται οι περισσότεροι.
Βίους αγίων δεν διαβάζω..
υ.γ. ο καθένας έχει δικαίωμα να διαβάζει ότι είναι του γούστου του. Το διάβασμα ή η παρακολούθηση κάποιας ταινίας δεν είναι επιβεβαίωση. Είναι διάθεση. Για αυτό και αν προσέξεις πολλές φορές, οι ίδιοι άνθρωποι, θεατές και αναγνώστες παρακολουθούν διαφόρων ειδών έργα και πιο ελαφριά και αυτά που απαιτούν σκέψη.
Ωραία ανάρτηση
φιλιά :)
Καλημέρα Στελ,
Διαγραφή(Και) Έτσι είναι. Κάθε άνθρωπος και μία διαφορετική ζωή. . .
Να είσαι Καλά,
Φιλιά!