Διαβάσματα [150] – Χαρούκι Μουρακάμι

   Είχε λοιπόν μετανιώσει ο Μενσίκι που την είχε χάσει; Φυσικά και όχι. Δεν ήταν ο τύπος του ανθρώπου που συνηθίζει να μετανιώνει. Γνώριζε πολύ καλά ότι δεν του ταίριαζε η οικογενειακή ζωή. Όσο κι αν αγαπούσε κάποιον, δεν μπορούσε να μοιραστεί τη ζωή μαζί του. Είχε ανάγκη να απομονώνεται κάθε μέρα για να συγκεντρωθεί, και δεν το άντεχε όταν μια άλλη παρουσία τον αποσπούσε από την αυτοσυγκέντρωσή του. Αν ζούσε μαζί με κάποιον, ήξερε ότι θα κατέληγε να τον σιχαθεί. Είτε ήταν γονείς είτε σύζυγος είτε παιδιά. Αυτό έτρεμε περισσότερο απ’ όλα. Δε φοβόταν να αγαπήσει κάποιον. Αυτό που φοβόταν ήταν μην καταλήξει να τον μισήσει.

 

Χαρούκι Μουρακάμι, «ΣκοτώνονταςΤον Κομεντατόρε Βιβλίο Ι», Ψυχογιός,  2022, ISBN: 978-618-01-4254-9, Μετάφραση (από τα Αγγλικά): Βασίλης Κιμούλης, «13 Αυτή τη στιγμή είναι απλώς μια υπόθεση», Σελίδα 186.