Διαβάσματα [188] – Γουόλτερ Σκοτ

«Δεν συγκρίνω τα κακά. Φέρσου σαν άντρας, φέρσου σαν χριστιανός! Αν πραγματικά είναι το έλεος μέρος της θρησκείας σου, κάτι που μάλλον λες παρά κάνεις, σώσε με από αυτόν τον φρικτό θάνατο χωρίς να ζητάς ανταμοιβή που να μετατρέπει τη μεγαλοψυχία σου σε κοινό παζάρι», είπε η Ρεβέκκα φοβούμενη να προκαλέσει τον παθιασμένο ιππότη, αλλά αποφασισμένη συνάμα να μην υποκύψει στο πάθος του.

Γουόλτερ Σκοτ, «Ιβανόης», «Σμυρνιωτάκης Κλασικά», 2021, Μετάφραση: Μαρία Καρβέλα – Σμυρνιωτάκη, ISBN: 978-960-634-102-1, Κεφάλαιο 39, Σελίδα 406.

Ναι Τέσσερα και Όχι Ένα

Υγιέστερος;
Ναι
Νεότερος;
Ναι
Ομορφότερος;
Ναι
Πλουσιότερος;
Ναι
Άλλος;
Όχι!

Πώς Να Διάγεις

Του απέναντι
Το αλλιώς
Παραδεχόμενος

Κάθε που

Κάθε που αισθάνομαι
Να μου ροκανίζουν
Τον χρόνο
Θυμώνω!

Bits και Bytes

Η ζωή μας
Πλέον
Μια μάχη
Με bits
Και bytes

Το Λιοντάρι

Αίφνης σκέφτηκα:
«Πως θα ήταν ν’ αντίκριζα
Ζωντανό ένα λιοντάρι
Στην τραπεζαρία μου;»

Διαβάσματα [187] – Oguz Atay

  Οι κλητήρες σαρώνουν τον άνθρωπο. Δεν θα απλώσεις χέρι σε κανένα απολύτως έγγραφο: είναι η πρώτη από τις δέκα εντολές. Δεν θα ξεκινήσεις να μιλάς νωρίς, δεν θα εκφέρεις καμία γνώμη, θα δείχνεις σαν κάποιος που δεν ξέρει τίποτα, δεν θα είσαι ντυμένος περίεργα. Δεν θα ακουμπάς τα χέρια πάνω στο γραφείο, θα τους κάνεις να σε λυπηθούν υπό τον όρο να μην τους προκαλέσεις να σε ξεφορτωθούν, θα χαμογελάς, θα περιμένεις . . .  και ποτέ, ποτέ, δεν θα ελπίζεις.

Oguz Atay, «Αποσυνάγωγοι», Gutenberg, 2022,  Μετάφραση: Νίκη Σταυρίδη, Δημήτρης Μαύρος, ISBN: 978-960-01-2397-5  Κεφάλαιο 9, Σελίδα 382.

Μνήμη

Μια άπειρη μνήμης

Χωρητικότητα

Δεν θα μόνο καλό

Έκανε

Σπάνια

Ω! Πόσο σπάνια
Στον απέναντι
Χαρίζουμε
Χρόνο καθαρό

Ναι Όχι

Σε μιαν άλλη ζωή
Ίσως εσύ να λες το
Ναι
Κι εγώ να λέω
Όχι

70

Μην για να

Αναθεωρήσεις

Στην παγίδα

Μια καλής

Δικαιολογίας

Πέφτεις