Η Έλφριντ δίσταζε
να μιλήσει αφού, με το αθώο της μυαλό, πίστευε πως ήταν ένοχη - πολύ πιο ένοχη
από ό,τι ήταν στην πραγματικότητα. Αυτός ο δισταγμός της όμως είχε μοιραίες
επιπτώσεις - στα μάτια του Νάιτ φάνταζε ύποπτος. Ο διανοούμενος με τις
βαθυστόχαστες σκέψεις, μόλις είδε ότι το αρχικό του όνειρο να αποκτήσει το
ανέφικτο είχε άδοξο τέλος, στράφηκε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: κάθε
κίνησή της, κάθε έκφραση που έπαιρνε το πρόσωπό της, τα χέρια της που έτρεμαν κι
οι λέξεις που έβγαιναν μπερδεμένες από το στόμα της - όλα αποδείκνυαν ότι ήταν
άξια περιφρόνησης.
Τόμας Χάρντι, «ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΓΑΛΑΝΑ», CRANFORD collection, 2022, ISBN:
978-84-1149-296-6, Μετάφραση: Βασίλης Μανουσάκης,
«ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ, 7. Μακάριος ος ανταποδώσει σοι το ανταπόδομά σου, ο ανταπέδωκας
ημίν», Σελίδα 353.