Δεν μπορούσα να απαιτώ από την Έιμυ να
περιμένει όσο την πλησίαζα εκατοστό εκατοστό. Για μένα ήταν κάτι σαν επίμονη
κατασκοπευτική δουλειά, σπάσιμο του ενός κρυπτογραφικού κώδικα μετά τον άλλο. Καρφωμένος
εδώ για μία εβδομάδα, εκεί για μία δεκαετία, πάντα ήξερα, σε γενικές γραμμές
που βρισκόταν εκείνη και τι έκανε.
Σωλ
Μπέλοου: «Η
μοναδική & Άδραξε
τη μέρα», Εκδόσεις Καστανιώτη - FAQ, 2010, ISBN: 978-960-03-3612-2, Μετάφραση: Βασίλης
Καλλιπολίτης (Η μοναδική), Κατερίνα
Αγγελάκη-Ρουκ (Άδραξε τη μέρα), «Άδραξε τη μέρα», Σελίδα 59.
Είναι ωραία αυτή η διαδικασία όταν μαθαίνεις τον άλλον, όταν σιγά σιγά αποκωδικοποιείς. Τα δύσκολα έρχονται πολύ αργότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αναμονή όμως είναι κάπως κουραστική, ηρωίδα η Έιμυ :)
καλησπέρα ολίγιστε
Καλησπέρα Στέλλα,
ΔιαγραφήΝαι, η φάση της απογείωσης, στον έρωτα, είναι από τις ωραιότερες. Ηρωίδα η Έιμυ αλλά και ο που την αγάπησε δεν πάει πίσω!
Να είσαστε όλοι Καλά! :)