Διαβάσματα [082] - Άντον Τσέχοφ

Περίμενε με τρόμο πως θα τον χτυπούσαν και πάλι. Ήταν σαν κάποιος να είχε πάρει ένα δρεπάνι, να το είχε μπήξει μέσα του και να το στριφογύριζε ξανά και ξανά στο στήθος και τα σωθικά του. Από τον πόνο δάγκωνε το μαξιλάρι και έσφιγγε τα δόντια, ενώ ξαφνικά μέσα στο κεφάλι του, μέσα στο χάος, άστραψε καθαρά μια τρομερή, μια αβάσταχτη σκέψη, πως αυτόν ακριβώς τον πόνο θα πρέπει να ένιωθαν επί χρόνια, μέρα τη μέρα αυτοί οι άνθρωποι που τώρα, στο φως του φεγγαριού, έμοιαζαν με μαύρες σκιές. Πώς ήταν δυνατόν σε ένα διάστημα μεγαλύτερο από είκοσι χρόνια να μην το ήξερε και να μην ήθελε να το ξέρει;

Άντον Τσέχοφ, «Διηγήματα & Νουβέλες», ΨΥΧΟΓΙΌΣ – ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ, Μάρτιος 2019, ISBN: 978-618-01-2803-1, Μετάφραση: Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου, Επίμετρο: Τόμας Μαν, «Ο θάλαμος αρ. 6 (1892)», Κεφάλαιο  XVIII, σελίδα 241.

Για μία λέξη

Διαβάσματα [081] - Λένα Διβάνη

Με την ευκαιρία αυτή γίνεται κάτι πραγματικά απαράδεκτο. Η κυβέρνηση απελευθερώνει τους συνεργάτες των Γερμανών, τα τάγματα ασφαλείας, δηλαδή, που φρουρούνταν μέχρι τότε στου Γουδή μέχρι να δικαστούν και να τιμωρηθούν, τα εξοπλίζουν και τα βγάζουν στο κυνήγι των αριστερών. Έτσι παίρνουν και επίσημο συγχωροχάρτι και από «Γερμανοτσολιάδες» βαφτίζονται «εθνικόφρονες», «στυλοβάτες του κράτους. 

Η αριστερά χάνει τελικά τη μάχη της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 1944 και στις 12 Φεβρουαρίου του 1945 αναγκάζεται να υπογράψει τη συμφωνία της Βάρκιζας και να αφοπλιστεί.

Λένα Διβάνη «Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας», Πατάκης, Μάρτιος 2019, ISBN: 978-960-16-8603-5, «Νίκος Μπελογιάννης και Έλλη Παππά», «Ο αριστοκράτης αντάρτης», σελίδα 156.

Άποψη (Τρίτη)

Βιβλία [2]

Περί Έρωτος [2]

Διαβάσματα [080] - Μέρι Σέλει

 Μόνο σ’ εσένα μπορούσα να προσβλέπω για βοήθεια, αν και για σένα δεν έτρεφα παρά μονάχα μίσος. Αναίσθητε, άκαρδε δημιουργέ! Με προίκισες με αισθήματα και πάθη, κι ύστερα με πέταξες, έρμαιο της χλεύης και της απέχθειας των ανθρώπων. Μόνο από σένα, ωστόσο, μπορούσα να αξιώσω οίκτο και επανόρθωση, και από σένα αποφάσισα να ζητήσω τη δικαιοσύνη που μάταια είχα επιχειρήσει να κερδίσω από οποιοδήποτε άλλο πλάσμα είχε τη μορφή του ανθρώπου.

Μέρι Σέλει, «Φρανκενστάϊν», ΨΥΧΟΓΙΌΣ – ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ, Μάρτιος 2019, ISBN: 978-618-01-2800-0, Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά,  Κεφάλαιο 16, σελίδα 209.

Πόσοι