Δευτέρα 21 Μαρτίου 2022

Διαβάσματα [116] - Κλοντ Πιζάντ-Ρενό

Έτσι έφυγε η ινφάντα μας με το γκριζογάλανο βλέμμα, η νυφούλα με τα ωραία κατάλευκα δοντάκια. Σαν έφυγε εκείνη, χάσαμε μια ανοιξιάτικη πνοή, μια αίσθηση σφρίγους και δροσιάς. Δεν ήταν ακριβώς η αίσθηση της αθωότητας ανάμεσά μας ή κάπως έτσι, αλλά, όταν την έβλεπα να παίζει ή την άκουγα να γουργουρίζει κι ύστερα να λέει τόσα λογάκια, θα μπορούσα να νιώσω αυτή τη ψευδαίσθηση, τουλάχιστον κάποιες στιγμές. Πέταξε μακριά το τρυγονάκι μας, κατά το βορρά. Έφυγε εκείνη που γεννήθηκε την αυγή μιας όμορφης ανοιξιάτικης μέρας. Και τώρα, μόλο που μεγαλώνουν οι μέρες, θαρρώ πως ξαναγυρίζουμε στα μαύρα σκοτάδια του χειμώνα.

Κλοντ Πιζάντ-Ρενό, «Η νύχτα και το χιόνι» Ψυχογιός, Πρώτη έκδοση: Σεπτέμβριος 1998, ISBN: 960-274-257-7, Μετάφραση: Μίρκα Σκάρα, Επιμέλεια-Επίμετρο: Μαρία Στεφανοπούλου, «ΓΑΜΟΙ», «ΛΑΟΥΡΑ Μαδρίτη – Φεβρουάριος 1722», Σελίδα 320.

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2022

Διαβάσματα [115] - Ντέϊβιντ Μάντσεν

Απ’ όλα αυτά νομίζω πως βγαίνει το συμπέρασμα ότι είναι επικίνδυνο να διεγείρει κανείς τα πάθη των άλλων. Γατί, όταν το πάθος κοπάζει, οι σπίθες που έχουν πεταχτεί είναι ενδεχόμενο στο τέλος να κάψουν τα δεμάτια που είναι στοιβαγμένα ολόγυρα στη φωτιά. Άλλωστε ο Σαβαναρόλα – όπως οι περισσότεροι φανατικοί της θρησκείας – δεν μπορούσε να καταλάβει πως  τίποτα δεν κουράζει τόσο γρήγορα όσο ο ενθουσιασμός για το καλό. Οι Φλωρεντινοί υποχρεώθηκαν να επιλέξουν ανάμεσα στα εκλεπτυσμένα ενδύματα, στα πορνογραφικά βιβλία και στα πλούσια γεύματά τους, από τη μία, και στη θρησκοληψία τους, από την άλλη. Διάλεξαν το πρώτο.

Ντέϊβιντ Μάντσεν, «Τα Απομνημονεύματα ενός Γνωστικού Νάνου», Ψυχογιός, Πρώτη έκδοση: Ιούνιος 2000, ISBN: 960-274-221-6, Μετάφραση: Μίρκα Σκάρα, Πρόλογος στην ελληνική έκδοση: Νότης Κατσέλης, - 1496 και εξής, Σελίδα 118.