Διαβάσματα [160] – Μαργαρίτα Λυμπεράκη

Το παράξενο είναι πως άρχισε να σκέφτεται τον Μάριο την ώρα που, αφήνοντας το γιο του Κρητικού, έπαιρνε τον ανήφορο της λεωφόρου των Ελαιών. Αυτόν είχε στο νου και όταν είπε: «Θέλω να παντρευτώ» μες στη μεσημεριάτικη σιωπή της τραπεζαρίας. Την άλλη μέρα που ανταμώσαν με το Στέφανο του δήλωσε πως δε θα τον ξανάβλεπε. «Δεν υπάρχει πια γιατί», πρόσθεσε. Κι ήταν αλήθεια. Δεν υπήρχε γιατί. Για τίποτε απ’ αυτά δεν υπήρχε γιατί. Είχαν έρθει έτσι τα πράγματα, εξήγηση δε χωρούσε, όλα ήταν φυσικά, μια κι είχανε συμβεί.

 

Μαργαρίτα Λυμπεράκη, “ΤΑ ΨΑΘΙΝΑ ΚΑΠΕΛΑ», Καστανιώτης,  Οκτώβριος 2018, ISBN: 978-960-03-6507-8, “ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, V”, Σελίδα 240.