Σε Ασθενούσα

Αυτό που δεν
Μου επιτρέπεις
Να σου πω
Το γράφω:
Περαστικά

Ερωτήματα

Πού είσαι
Τι κάνεις
Πώς ζεις

Στην Περίπτωσή Μας

Ακόμα
Και όταν
Ψεύδομαι
Την αλήθεια
Ομολογώ

Μπορώ

Τα μπράτσα σου
Αντικρίζοντας
Ονειρεύομαι

Απέναντι

Στο ένα
Μέτρο
Χέρια
Δεμένα
Χείλη
Κλειστά

Ποιος;

Ποιος
Είναι αυτός
Που κλέβει
(Τριάκις)
Και δεν
Χαίρεται
Όταν
Δεν 
Τον τσακώνουν;

Κάπως Έτσι

. . .

νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ

Όπως Φαίνεται

Εγώ
Το αποφάσισα
Ο εαυτός μου
Όχι

Τρία Α Στερητικά

Λευκή
Μπλούζα
Τζιν
Παντελόνι
Εύρωστο
Στήθος

Ανίδεη
Ασυγκίνητη
Ανάλγητη

Νέα Λέξη

Αυτόλυπον:
Το που
Από
Μόνο του
Λυπεί

Μεταξύ Ημών

Το ζήτημα
Δεν είναι
Αν θα λυγίσω
Μα
Αν είσαι
Όντως
Ασυγκίνητη

Εντούτοις

Κάθε
Κύτταρο
Του κορμιού
Γνωρίζει
Το σφάλμα

Κάθε 
Κύτταρο
Του κορμιού
Επιθυμεί

Επί Της Θεμιστοκλέους

Με πλάτη
Σοκολατί
Γυμνή
Εξόχως 
Ερωτική
Όδευε

Παράπονο

Ένα τραπεζάκι
Ζήτησα
Να βάλουμε
Ανάμεσά μας

Αρνήθηκες

Για Μέρες

Το μόνο
Από 'σένα
Η αντανάκλαση
Της μορφής σου
Σε ένα τζάμι