Πολλές γυναίκες του είχαν χαμογελάσει αφήνοντάς τον ψυχρό και αδιάφορο, εντελώς ανυποψίαστο για τη δύναμη που κατέχει και μπορεί να χρησιμοποιεί μια γυναίκα, είτε για την ευτυχία ενός άντρα είτε για τη δυστυχία του. Τώρα, γονατισμένος καθώς ήταν με το απαλό χέρι της γύρω του, τη λεπτή μέση να υποχωρεί στο άγγιγμά του και την κοριτσίστικη καρδιά να πάλλεται στο αφτί του, ένιωσε για πρώτη φορά στη ζωή του την απέραντη μαγεία της θηλυκότητας και κοίταξε τη φλογερή θεατρική ερωμένη του με θαυμασμό.
Λουίζα Μέυ Άλκοτ, «Πίσω από τη μάσκα», το ποντίκι εκδόσεις, Σεπτέμβριος 2006, ISBN: 960-8402-90-5, Μετάφραση: Γιάννης Παπαδάτος, Κεφάλαιο Πέμπτο, «Πώς τα κατάφερε το κορίτσι», Σελίδα 93.
Ιδιαιτέρως αισθαντικό το απόσπασμα που επιλέξατε, από το <>! Πιό επίκαιρο από ποτέ, το θέμα της μάσκας (καθώς τα επιμέρους της περιγραφής αγγίζουν είτε αφορούν καθένα, διαφορετικά). Υπενθυμίζω, πως η μάσκα πλέον, πιο must από ποτέ, φοριέται και με την επιταγή του νόμου, αλλιώς. 'Αλλωστε και δυστυχώς, ποτέ δεν έλειψαν η πρόκειται σαν είδος να εκλείψουν... Κάποιοι μάλιστα ουδέποτε αποχωρίζονται τη μάσκα τους, ένα μ' αυτήν - επέκταση κι ασπίδα της ψυχής τους - υποκρινόμενοι με θαυμαστό ταλέντο και ουχί υποδυόμενοι τον όποιο ρόλο, τον θεατρικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία τα λέτε!
ΔιαγραφήΚαλό απομεσήμερο :)
Αισθησιακός λόγος, ερωτικός. Με απόκρυφους πόθους και αισθήσεις στο ναδίρ τους. Άριστη επιλογή και εκδοχή Ολίγιστε. Την καλησπέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Γιάννη,
ΔιαγραφήΝα είσαι Καλά,
Καλό ξημέρωμα!