Διαβάσματα [134] – Javier Marias

Τι επικίνδυνο να μιλάς. Δεν είναι μόνο ότι οι άλλοι δεν μπορούν πια παρά να το έχουν υπόψη τους, αυτό που είπες. Είναι ότι και ο ίδιος βλέπεις πως είσαι υποχρεωμένος να το υπολογίζεις, από τη στιγμή που αιωρείται εκεί έξω και όχι μόνο στο μυαλό σου, όπου όλα μπορούν ακόμα να αναιρεθούν. Από τη στιγμή που έχει ακουστεί και έχει γίνει μέρος της γνώσης αυτών των άλλων, οι οποίοι μπορούν τώρα να το χρησιμοποιήσουν, ακόμη και να το ιδιοποιηθούν, ακόμη και να το στρέψουν εναντίον μας.

Javier Marias, «Το πρόσωπό σου αύριο Ι. Πυρετός και Λόγχη», σέλας, 2008, ISBN: 978-960-7246-63-9, Μετάφραση: Βιβή Φωτοπούλου, Σελίδα 341.

Υπάρχει

 

Απορία [Δέκατη Έκτη]

 

Απατηλός

 

Απορία [Δέκατη Πέμπτη]

Λίθος

 

Απόσπασμα (aeipote blog)

Λοιπόν, όχι. Δε θα τηλεφωνούσε. Θα κρατούσε όμως την προοπτική. Τη δυνατότητα. Για την περίπτωση που δεν θα είχε, ή δεν θα ήθελε, τίποτα να πράξει. Για ένα ηλιόλουστο πρωινό. Για ένα συννεφιασμένο απόγευμα. Για μια μελαγχολική Κυριακή. Για μια λεπτή της μνήμης κατάσταση. Μια ασταθούς ισορροπίας στιγμή ιδιαίτερη. Όταν ο καιρός θα του πλάκωνε το στήθος. Όταν θα είχε οίστρο. Όταν η θύμηση της γλυκά θα τον νάρκωνε. Τότε ή ίσως ποτέ.

 

Δεν Μόνο Τα

Διαβάσματα [133] - Σοπενάουερ

36. Όσο πιο σοβαρός είναι ένας άνθρωπος τόσο περισσότερο μπορεί να γελά με την καρδιά του. (Σελίδα 37)

37. Ο γιατρός βλέπει τον άνθρωπο σε όλη την ανημποριά του, ο νομικός σε όλη την κακότητά του, ο θεολόγος σε όλη τη βλακεία του. (Σελίδα 37)

38. Οι άνθρωποι καταβάλλουν χιλιαπλάσια προσπάθεια για την απόκτηση πλούτου απ’ όσο για την πνευματική μόρφωσή τους, ενώ είναι εντελώς βέβαιο πως αυτό το οποίο είμαστε συντείνει πολύ περισσότερο στην ευτυχία μας απ’ όσο αυτό το οποίο έχουμε. (Σελίδα 37)

ΣΟΠΕΝΑΟΥΕΡ, «Επιλογή από το έργο του», στιγμή, 2014, ISBN: 978-960-269-124-7, Μετάφραση: Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, Κλάους Μπέτσεν.