Διαβάσματα [164] – Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης

ΟΤΑΝ ΔΙΗΓΟΜΑΣΤΕ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ, βαραίνουν αναπόφευκτα τη σκέψη, μελαγχολικές ερωτήσεις, γύρω απ’ το τι στ’ αλήθεια υπάρχει, τι απομένει από τα τόσα περιστατικά, τι άφησε απείρακτο ο χρόνος. Τι βρίσκεις δικό σου μέσα στη μοναξιά της κάμαρας που θυμίζει τάφο; Τι απομένει από τη ζωή και την ευτυχία; «Ματαιότης ματαιοτήτων», είναι η καθιερωμένη βιβλική απάντηση. Έτσι εκφράστηκαν όσοι εμμένοντες στα γήινα και φθαρτά, διεπίστωσαν τη διαρροή μέσα απ’ τα δάχτυλα της σφιγμένης παλάμης, που άδικα αγωνίζεται να περισώσει νομίσματα κι’ αισθήσεις.

 

Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, «Το Μυθιστόρημα Της Κυρίας Έρσης», Άγρα, 1992, ISBN: 960-325-001-5, «Κεφάλαιο Δεύτερο, Η κυρία Έρση κεντά, Α Περί υφής», Σελίδα 281.