Ένας άνθρωπος γεμάτος πνεύμα, μέχρι και στην πιο βαθιά του μοναξιά, θα βρίσκεις στις ίδιες του τις σκέψεις και τις φαντασιοκοπίες την τέλεια ψυχαγωγία, ενώ η συνεχής αλλαγή που φέρνουν οι παρέες, τα θεάματα, οι περίπατοι, οι γιορτές ουδόλως μπορούν να διώξουν την πλήξη που βασανίζει τον ανεγκέφαλο. Ένας καλός, μετριοπαθής, γαλήνιος χαρακτήρας μπορεί να ικανοποιείται έστω και ενδεής, ενώ από την άλλη όλα τα πλούτη του κόσμου δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ένα χαρακτήρα ακόρεστο, ζηλόφθονο και μοχθηρό. (Σοπενάουερ: Αφορισμοί για τη σοφία της ζωής, Κεφάλαιο 1).
Μισέλ Ουελμπέκ, «ΣΟΠΕΝΑΟΥΕΡ ΠΑΡΟΝΤΟΣ», βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ, 2022, ISBN: 978-960-05-1872-6, Μετάφραση: Γιώργος Καράμπελας, «ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5, Η διαγωγή της ζωής: τι είμαστε», Σελίδα 86.
Χμμ και ναι και όχι! Συμφωνώ (για πρώτη φορά με τον Ουελμπέκ) αλλά πιστεύω ότι οι άνθρωποι χρειάζονται ισορροπημένες σχέσεις για να έρθει σε ηρεμία ο εσωτερικός τους κόσμος. Πιστεύω πως και οι παρέες και τα θεάματα κι όλα όσα περιέχονται στη ζωή είναι αναγκαία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια το να νιώθεις την χαρά απαιτεί πολύ δουλειά με τον εαυτό σου.
Απαιτεί το να αγαπάς τον εαυτό σου κι αυτό πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο.
Καλημέρα Νικ.
Καλή Κυριακή
φιλιά :)