«Κοντά της έβρισκε τον πραγματικό του εαυτό, Ωστόσο
δεν έφτιαχνε στίχους για τη Λουσύ· ήταν
ανίκανος να το κάνει, γιατί την αγαπούσε πολύ αληθινά! Δεν κατανοούσε τον δεσμό
της αγάπης με την ομοιοκαταληξία ούτε καταλάβαινε πως μπορεί κανείς να
υποτάξει τα αισθήματά του στις απαιτήσεις
μιας στροφής».
Ιούλιος Βερν: «Το Παρίσι στον 20ο αιώνα», Ωκεανίδα, 2000, ISBN: 960-7213-94-7,
Μετάφραση: Έφη Κορομηλά, Κεφάλαιο Δέκατο Πέμπτο «Εξαθλίωση», Σελίδα 228.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου