Η αξιολάτρευτη μητέρα πρόσφερε στις κόρες της όλα τα προνόμια του εγωισμού της, αυτού του συμπαθέστατου πάθους, με την έννοια ότι οι εγωιστές, επειδή δεν θέλουν να τους ενοχλούν οι άλλοι, δεν ενοχλούν κανέναν και δεν δυσκολεύουν τη ζωή των γύρω τους με τους κάκτους της συμβουλής και τα αγκάθια της επίπληξης, ούτε με τα τσιμπήματα της σφήκας που επιτρέπονται στις πολύ στενές φιλίες, οι οποίες θέλουν να ξέρουν τα πάντα. . .
Honoré de Balzac, «Ο ΟΙΚΟΣ ΝΥΣΕΝΖΕΝ», ΕΞΑΝΤΑΣ, 2000, ISBN: 960-256-427-Χ, Έφη Κορομηλά, σελίδα 110.