Η αξιολάτρευτη μητέρα πρόσφερε στις κόρες της όλα τα προνόμια του εγωισμού της, αυτού του συμπαθέστατου πάθους, με την έννοια ότι οι εγωιστές, επειδή δεν θέλουν να τους ενοχλούν οι άλλοι, δεν ενοχλούν κανέναν και δεν δυσκολεύουν τη ζωή των γύρω τους με τους κάκτους της συμβουλής και τα αγκάθια της επίπληξης, ούτε με τα τσιμπήματα της σφήκας που επιτρέπονται στις πολύ στενές φιλίες, οι οποίες θέλουν να ξέρουν τα πάντα. . .
Honoré de Balzac, «Ο ΟΙΚΟΣ ΝΥΣΕΝΖΕΝ», ΕΞΑΝΤΑΣ, 2000, ISBN: 960-256-427-Χ, Έφη Κορομηλά, σελίδα 110.
Καλός είναι ο Μπαλζάκ, δε λέω, αλλά πολύ λεπτομερής στις περιγραφές του και με κουράζει κάπως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα εξάδελφε!
Καλημέρα εξαδέλφη,
ΔιαγραφήΕμένα πάλι δεν ο Μπαλζάκ με τις περιγραφές του κουράζει. Ομολογώ, όμως, ότι βρήκα τον "Οίκο Νυσενζέν" ένα εξαιρετικά αδύναμο έργο, μάλλον είναι ένα από τα χειρότερά του συγγραφέα. . .
Να είσαι Καλά :)